تشویق عمر به ازواج با مادر! در منابع اهل سنت

[Hosein-]

سلام
امروز دنبال مطلبی بودم با این مطلب در یکی از قدیمی ترین منابع اهل سنت (مصنف ابن ابی شیبه (م 235) مواجه شدم که
یک زنی از پسر خودش وی تقاضا کرد که با او ازدواج کند. خود آن جوان وی نمی پذیرفت. سراغ عمر رفت. عمر اول با مادر وی صحبتی کرد سپس سراغ آن جوان رفت و قسم خورد که اگر مادر خودم (حنتمه بنت هشام) از من چنین درخواستی می کرد حتما با او ازواج می کردم؛ و به توصیه عمر آن جوان با مادرش ازدواج کرد.
این کتاب دو تا چاپ دارد که هر دو را می‌آورم:


«مصنف ابن أبي شيبة» (4/ 47 ت الحوت):
17650 - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ قَالَ: نَا عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ رَجُلٍ حَدَّثَهُ، أَنَّ امْرَأَةً ‌سَأَلَتِ ‌ابْنَهَا ‌أَنْ ‌يُزَوِّجَهَا فَكَرِهَ ذَلِكَ، وَذَهَبَ إِلَى عُمَرَ، فَذَكَرَ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ: «اذْهَبْ، فَإِذَا كَانَ غَدًا أَتَيْتُكُمْ» قَالَ: فَجَاءَ عُمَرُ فَكَلَّمَهَا وَلَمْ يُكْثِرْ، ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ ابْنِهَا، فَقَالَ لَهُ: «زَوِّجْهَا، فَوَالَّذِي نَفْسُ عُمَرَ بِيَدِهِ لَوْ أَنَّ حَنْتَمَةَ بِنْتَ هِشَامٍ، يَعْنِي عُمَرُ أُمَّ نَفْسِهِ، سَأَلَتْنِي أَنْ أُزَوِّجَهَا لَزَوَّجْتُهَا، فَزَوَّجَ الرَّجُلُ أُمَّهُ»



«مصنف ابن أبي شيبة» (10/ 57 ت الشثري):
«18586 - حدثنا أبو بكر قال: نا عبدة بن سليمان عن هشام بن عروة عن رجل حدثه أن امرأة ‌سألت ‌ابنها ‌أن ‌يزوجها فكره ذلك، وذهب إلى عمر فذكر ذلك له فقال (عمر): اذهب فإذا كان غدًا أتيتكم قال: فجاء عمر فكلمها ولم يكثر ثم أخذ بيد ابنها فقال له: زوجها (فوالذي) نفس (عمر) بيده لو أن (حنتمة) بنت هشام - (يعني عمر): (أم) (نفسه) - سألتني أن أزوجها لزوجتها، فزوج الرجل أمه»




سیوطی هم این را آورده است:
«جامع الأحاديث» (25/ 442 بترقيم الشاملة آليا):
«28325- عن هشام بن عروة عن رجل: أن امرأة ‌سألت ‌ابنها ‌أن ‌يزوجها فكره ذلك وذهب إلى عمر فذكر ذلك له فقال عمر اذهب فإذا كان غدا أتيتكم فجاء عمر فكلمها ولم يكثر ثم أخذ بيد ابنها فقال له زوجها فوالذى نفس عمر بيده لو أن حنتمة بنت هشام يعنى عمر أم نفسه سألتنى أن أزوجها لزوجتها فزوج الرجل أمه (ابن أبى شيبة) [كنز العمال 45755]
أخرجه ابن أبى شيبة (4/47، رقم 17650) ، (4/47، رقم 7646)»




اگر از اهل سنت توجیهی برای این حدیث در کتابهایشان دارند ممنون می شوم توضیح دهند

[Hosein-]

ظاهرا ابوحنیفه هم بر همین اساس فتوا داده که اگر کسی با اینکه می داند زنی مادر اوست و با مادرش ازدواج کرد حد بر او جاری نمی شود.


این را در میان اهل سنت کسی اشکال کرده که پاسخش چیست و پاسخ دهنده هم شروع به توجیهات کرده که این دست و پا زدن پاسخ دهنده و اینکه هیچ نمی گوید ابوحنیفه نگفته (یعنی اینکه اصل واقعه را تکذیب نمی کند) نشان می دهد که اصل واقعه را ابوحنیفه گفته است
(البته داستان ابوحنیفه بامزه تر است: طبق نظر وی که عملا در اینجا تایید شده ابوحنیفه نظرش این بوده که اگر کسی زنی را برای هرکاری (مثلا خیاطی یا ...) استخدام کند و یکدفعه هوس کند ترتیب او را بدهد می تواند با او رابطه جنسی برقرار کند و پاسخ را هم دقت کنید می بینید که اصل این مطلب را که ابوحنیفه چنین اعتقادی داشته را نفی نمی کند





«فتاوى الشبكة الإسلامية» (16/ 209 بترقيم الشاملة آليا):
«‌‌هل يجب الحد في وطء المستأجرة وعلى من عقد على امرأة لا يحل له نكاحها

‌‌[السُّؤَالُ]
ـ[هذا أبو حنيفة النعمان بن ثابت يقول: لو أن رجلاً عقد على اُمّه عقدة النكاح، وهو يعلم أنها اُمه، ثم وطئها لسقط عنه الحدّ، ولحق به الولد (3) . وكذلك قوله في الأخت والبنت، وكذلك سائر المحرمات، ويزعم أن هذا نكاح شبهة أوجبت سقوط الحد. ويقول: لو أن ‌رجلاً ‌استأجر ‌غسالة أو خياطة أو خبازة أو غير ذلك من أصحاب الصناعات، ثم وثب عليها فوطئها وحملت منه سقط عنه الحد، ولحق به الولد (4) . هذا في حوار موجود على النت بين المفيد الرافضي وشيخ إسماعيلي.. فهل هذا معقول ولماذا لم نر رداً عليه!؟]ـ

‌‌[الفَتْوَى]
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله وعلى آله وصحبه، أما بعد:

فقد تضمن سؤالك الكلام على مسألتين:

المسألة الأولى: من عقد على امرأة لا يحل له نكاحها هل يحد أم لا؟ جاء في كتاب فتح القدير لابن الهمام وهو في الفقه الحنفي: ومن تزوج امرأة لا يحل له نكاحها فوطئها لا يجب عليه الحد عند أبي حنيفة. ولكن يوجع عقوبة إذا كان علم بذلك. وقال أبو يوسف ومحمد والشافعي: عليه الحد إذا كان عالماً بذلك، لأنه عقد لم يصادف محله فيلغو كما إذا أضيف إلى الذكور، وهذا لأن محل التصرف ما يكون محلا لحكمه، وحكمه الحل وهي من المحرمات، ولأبي حنيفة رحمه الله أن العقد صادف محله لأن محل التصرف ما يقبل مقصوده، والأنثى من بنات آدم قابلة للتوالد وهو المقصود، وكان ينبغي أن ينعقد في جميع الأحكام إلا أنه تقاعد عن إفادة حقيقة الحل فيورث الشبهة لأن الشبهة ما يشبه الثابت لا نفس الثابت، إلا أنه ارتكب جريمة وليس فيها حد مقدر فيعزر. انتهى.

وأصل هذا قاعدة عند أبي حنيفة ذكرها ابن الهمام قبل ذلك في نفس الكتاب حيث قال: ثم الشبهة عند أبي حنيفة رحمه الله تثبت بالعقد وإن كان متفقاً على تحريمه وهو عالم به، وعند الباقين لا تثبت إذا علم بتحريمه، ويظهر ذلك في نكاح المحارم على ما يأتيك إن شاء الله تعالى. انتهى.

والذي ذهب إليه الشافعي والصاحبان أبو يوسف ومحمد بن الحسن وهو وجوب الحد إن كان عالماً بالتحريم هو قول جمهور العلماء، وهو الذي عليه الفتوى عند الحنفية، قال ابن عابدين في كتاب رد المحتار وهو في الفقه الحنفي: وقالا: إن علم الحرمة حد وعليه الفتوى خلاصة، لكن المرجح في جميع الشروح قول الإمام فكان الفتوى عليه أولى قاله قاسم في تصحيحه، لكن في القهستاني عن المضمرات: على قولهما الفتوى. انتهى … وينبغي التنبيه إلى أن الإمام أبا حنيفة لا يقول بحل هذا النكاح، وإنما الكلام في ثبوت الشبهة من عدمه كما هو واضح.

المسألة الثانية: وطء المستأجرة: وهذه المسألة لم نجد للحنفية فيها قولين، بل يجزمون بوجوب الحد على من وطيء الجارية المستخدمة، ولا يكون عقد الإجارة شبهة يدرأ بها الحد عندهم، ففي رد المحتار: "ولا حد "بالزنا بالمستأجرة له" أي للزنا. والحق وجوب الحد كالمستأجرة للخدمة. انتهى.

وأما لحوق الولد فتابع للحد، فحيث لم يجب الحد للشبهة لحق الولد، وقد ذكرنا هذا في الفتوى رقم: 79750.

وننبه إلى أن مثل هذه المسائل الفقهية محل اجتهاد، وربما لحظ الفقيه مأخذاً معيناً جعله يذهب هذا المذهب المعين في المسألة، فلا يجوز التشنيع عليه والحديث عنه بسوء في مثل هذا، وهو على كل حال مجتهد فإن أصاب فله أجران وإن أخطأ فله أجر واحد.

والله أعلم.

‌‌[تَارِيخُ الْفَتْوَى]
25 ذو القعدة 1429»

[Hosein-]

البته ظاهرا شبکه فتوا سوال را تقطیع کرده اند و قسمتی از سوال بوده که هیچ پاسخی برایش نداشته اند و آن قسمت این بوده که طبق فتوای ابوحنیفه اگر کسی از کاندوم استفاده کند با هر نامحرمی می تواند ارتباط جنسی برقرار کند و هیچ اشکالی ندارد!!!


علت اینکه این را می گویم این است که وی اصل اشکال را از قول شیخ مفید نقل کرده و شیخ مفید در ادامه این دو مطلب را از قول ابوحنیفه نقل کرده اند مطلب فوق (جواز ارتباط جنسی با هرکس با استفاده از کاندوم) را هم از قول ابوحنیفه بیان کرده است:



الفصول المختارة، ص: 161
هذا أبو حنيفة النعمان بن ثابت يقول لو أن رجلا عقد على‏ أمه‏ عقدة النكاح و هو يعلم أنها أمه ثم وطئها لسقط عنه الحد و لحق به الولد.

و كذلك قوله في الأخت و البنت و كذلك سائر المحرمات و يزعم أن هذا نكاح شبهة أوجبت سقوط الحد عنه.

و يقول لو أن رجلا استأجر غسالة أو خياطة أو خبازة أو غير ذلك من أصحاب الصناعات ثم وثب عليها فوطئها و حملت منه سقط عنه الحد و لحق به الولد.


الفصول المختارة، ص: 162
و يقول إذا لف الرجل على إحليله حريره ثم أولجه في قبل امرأة ليست له بمحرم حتى ينزل لم يكن زانيا و لا وجب عليه الحد.

[عبدالعلی69]

سلام علیکم اسعد الله ایامکم جزاکم الله خیرا
خود جانب عمر از مادری بدنیا اومد که دختر وخواهر پدر بزرگوارش بود
لذا پدر بزرگوارش با مادرش مثلا ازدواج کرده بود
واین ارث اباء واجدادی خودش بود
که نفیل پدر خطاب با مادرش صهاک مثلا ازدوج فرمود
که جناب خطاب بدنیا اومد
که خطاب با مادر بزرگوارش صهاک مثلا ازدواح فرمود
مثالب العرب کلبی ص76-7حدودا
و........................

[hosyn]

در اصل توسط Hosein- نوشته شده است

سلام
امروز دنبال مطلبی بودم با این مطلب در یکی از قدیمی ترین منابع اهل سنت (مصنف ابن ابی شیبه (م 235) مواجه شدم که
یک زنی از پسر خودش وی تقاضا کرد که با او ازدواج کند. خود آن جوان وی نمی پذیرفت. سراغ عمر رفت. عمر اول با مادر وی صحبتی کرد سپس سراغ آن جوان رفت و قسم خورد که اگر مادر خودم (حنتمه بنت هشام) از من چنین درخواستی می کرد حتما با او ازواج می کردم؛ و به توصیه عمر آن جوان با مادرش ازدواج کرد.

سلام علیکم
ظاهرا ترجمه، اینچنین نیست، بلکه منظور این است که مادرش را شوهر بدهد.

[کنجکاو1]

در اصل توسط Hosein- نوشته شده است

(البته داستان ابوحنیفه بامزه تر است: طبق نظر وی که عملا در اینجا تایید شده ابوحنیفه نظرش این بوده که اگر کسی زنی را برای هرکاری (مثلا خیاطی یا ...) استخدام کند و یکدفعه هوس کند ترتیب او را بدهد می تواند با او رابطه جنسی برقرار کند و پاسخ را هم دقت کنید می بینید که اصل این مطلب را که ابوحنیفه چنین اعتقادی داشته را نفی نمی کند





«»

البته اگر صیغه ای هم بخوانند کلی ثواب دارد پاداش اخروی هم نصیبشان می شود

[عبدالعلی69]

در اصل توسط کنجکاو1 نوشته شده است

البته اگر صیغه ای هم بخوانند کلی ثواب دارد پاداش اخروی هم نصیبشان می شود

بله محرمیت دوجوره دائم وموقت در هردو صیغه عقد خوانده میشه دائم وموقت واگه هردو نباشه مثل توئی در میاد که بیاید وقران رو مسخره کند

[کنجکاو1]

در اصل توسط عبدالعلی69 نوشته شده است

بله محرمیت دوجوره دائم وموقت در هردو صیغه عقد خوانده میشه دائم وموقت واگه هردو نباشه مثل توئی در میاد که بیاید وقران رو مسخره کند

احتمالا تو زاده همین محرمیتهای یک ساعته هستی

[عبدالعلی69]

در اصل توسط کنجکاو1 نوشته شده است

احتمالا تو زاده همین محرمیتهای یک ساعته هستی

بنده هرچه هستم الحمد لله مأبون زنیم نیستم
اما شماها که دشمن محمد وال محمد صلی الله علیه واله وسلم هستید همه چیز هستید به اتفاق اهل قبله وهمه مسلمین با مذاهب مختلف که کمترینش مابون زنیم بودن ه

[Hosein-]

در اصل توسط hosyn نوشته شده است

سلام علیکم
ظاهرا ترجمه، اینچنین نیست، بلکه منظور این است که مادرش را شوهر بدهد.

سلام علیکم
به نظرم حق با شماست.
کلمه «زوّج» به معنای تزویج کردن است و ظاهرا مادر وی می خواسته ازدواج کند و از پسرش درخواست کرده که امکان ازدواج وی را مهیا کند.

چیزی که این احتمال شما را تقویت می کند این است که اگر چنین معنایی که من گفتم محتمل بود امکان نداشت دو عالم اهل سنت آن را در کتابشان بیاورند و هیچ توجیهی هم برایش نکنند

[علوی]

در اصل توسط کنجکاو1 نوشته شده است

البته اگر صیغه ای هم بخوانند کلی ثواب دارد پاداش اخروی هم نصیبشان می شود

سلام علیکم و رحمه الله
در دین مبین اسلام اگر هر مردی بخواهد ازدواج کند و زنی را به همسری خود برگزیند باید برای محرمیت بین آن دو زوجه یک صیغه برای محرمیت خوانده شود .
سوال بنده از شما این است آیا هنگامی که پدرتان با مادر محترمتان مزدوج شده اند بین آنها صیغه ی محرمیت جاری شده است یا خیر ؟ ؟ ؟

[علوی]

در اصل توسط Hosein- نوشته شده است

سلام
امروز دنبال مطلبی بودم با این مطلب در یکی از قدیمی ترین منابع اهل سنت (مصنف ابن ابی شیبه (م 235) مواجه شدم که
یک زنی از پسر خودش وی تقاضا کرد که با او ازدواج کند. خود آن جوان وی نمی پذیرفت. سراغ عمر رفت. عمر اول با مادر وی صحبتی کرد سپس سراغ آن جوان رفت و قسم خورد که اگر مادر خودم (حنتمه بنت هشام) از من چنین درخواستی می کرد حتما با او ازواج می کردم؛ و به توصیه عمر آن جوان با مادرش ازدواج کرد.
این کتاب دو تا چاپ دارد که هر دو را می‌آورم:


«مصنف ابن أبي شيبة» (4/ 47 ت الحوت):
17650 - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ قَالَ: نَا عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ رَجُلٍ حَدَّثَهُ، أَنَّ امْرَأَةً ‌سَأَلَتِ ‌ابْنَهَا ‌أَنْ ‌يُزَوِّجَهَا فَكَرِهَ ذَلِكَ، وَذَهَبَ إِلَى عُمَرَ، فَذَكَرَ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ: «اذْهَبْ، فَإِذَا كَانَ غَدًا أَتَيْتُكُمْ» قَالَ: فَجَاءَ عُمَرُ فَكَلَّمَهَا وَلَمْ يُكْثِرْ، ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ ابْنِهَا، فَقَالَ لَهُ: «زَوِّجْهَا، فَوَالَّذِي نَفْسُ عُمَرَ بِيَدِهِ لَوْ أَنَّ حَنْتَمَةَ بِنْتَ هِشَامٍ، يَعْنِي عُمَرُ أُمَّ نَفْسِهِ، سَأَلَتْنِي أَنْ أُزَوِّجَهَا لَزَوَّجْتُهَا، فَزَوَّجَ الرَّجُلُ أُمَّهُ»



«مصنف ابن أبي شيبة» (10/ 57 ت الشثري):
«18586 - حدثنا أبو بكر قال: نا عبدة بن سليمان عن هشام بن عروة عن رجل حدثه أن امرأة ‌سألت ‌ابنها ‌أن ‌يزوجها فكره ذلك، وذهب إلى عمر فذكر ذلك له فقال (عمر): اذهب فإذا كان غدًا أتيتكم قال: فجاء عمر فكلمها ولم يكثر ثم أخذ بيد ابنها فقال له: زوجها (فوالذي) نفس (عمر) بيده لو أن (حنتمة) بنت هشام - (يعني عمر): (أم) (نفسه) - سألتني أن أزوجها لزوجتها، فزوج الرجل أمه»




سیوطی هم این را آورده است:
«جامع الأحاديث» (25/ 442 بترقيم الشاملة آليا):
«28325- عن هشام بن عروة عن رجل: أن امرأة ‌سألت ‌ابنها ‌أن ‌يزوجها فكره ذلك وذهب إلى عمر فذكر ذلك له فقال عمر اذهب فإذا كان غدا أتيتكم فجاء عمر فكلمها ولم يكثر ثم أخذ بيد ابنها فقال له زوجها فوالذى نفس عمر بيده لو أن حنتمة بنت هشام يعنى عمر أم نفسه سألتنى أن أزوجها لزوجتها فزوج الرجل أمه (ابن أبى شيبة) [كنز العمال 45755]
أخرجه ابن أبى شيبة (4/47، رقم 17650) ، (4/47، رقم 7646)»




اگر از اهل سنت توجیهی برای این حدیث در کتابهایشان دارند ممنون می شوم توضیح دهند

سلام علیکم و رحمه الله خسته نباشید مطلب بسیار مفید و عالی بود ! ! !
سوال اصلی که اینجا مطرح میشود این است که چرا کنجکاو و امثالهم از نشر و نشان دادن این گونه مطالب ناراحت میشوند و واکنش نشان میدهند و چرا هیچ وقت چنین مطالب و انتقادهایی از امثال جناب آقای کنجکاو خارج نشده است و هیچکس این عمل را از ایشان ندیده است ؟ ؟ ؟ ؟
چندین سال است که تشیع این مدل سوالها را از اهل نست و جماعت میپرسد دقیقا کار و بلایی که سر شبکه های کلمه و وصال و ... آورده اند همین موضوع است .
خلاصه آقای کنجکاو عزیز هم از قماش آنها محسوب میشوند .
موفق باشید یاعلی

[کنجکاو1]

در اصل توسط علوی نوشته شده است

سلام علیکم و رحمه الله
در دین مبین اسلام اگر هر مردی بخواهد ازدواج کند و زنی را به همسری خود برگزیند باید برای محرمیت بین آن دو زوجه یک صیغه برای محرمیت خوانده شود .
سوال بنده از شما این است آیا هنگامی که پدرتان با مادر محترمتان مزدوج شده اند بین آنها صیغه ی محرمیت جاری شده است یا خیر ؟ ؟ ؟

محرمیت ازدواج دائم است با مهرو قوانین خود مثل صیغه یک ساعته که نیست

[علوی]

در اصل توسط کنجکاو1 نوشته شده است

محرمیت ازدواج دائم است با مهرو قوانین خود مثل صیغه یک ساعته که نیست

نفرمودید که آن صیغه برای محرمیت جاری شده است بین پدر و مادر محترمتان یا خیر ؟ ؟ ؟

[عبدالعلی69]

در اصل توسط علوی نوشته شده است

نفرمودید که آن صیغه برای محرمیت جاری شده است بین پدر و مادر محترمتان یا خیر ؟ ؟ ؟

سوالی که هرگز جواب ندارند اینه شمای یهودی انوسی چطوری محرم می شید چی میخونید ؟