روزنامه ابتکار: تحریم‌های جدید تقصیر خودمان است، باید برنامه موشکی را کنار بگذاریم

[صبح]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

قبلا هم گفته ام راهکار حل مشکلات تسلیم محض نیست. راهکار اصلی در تقویت درون نهفته است. تقویت درون هم راهی ندارد جز تعامل منطقی با جهان. این را سالهاست کارشناسان خبره مطرح می کنند، اما انگار گوش شنوایی وجود ندارد و به محض طرح این مسایل، نمایندگان جریان اقتدارگرا (که جناب صبح هم یکی از سیاهی لشکرهای آن هاست) به آنان می تازند و آن ها را غربزده و سازشکار و بلکه مزدور و خائن می خوانند! به قول یکی از اساتید جامعه شناسی نمی شود اهل گفتگو و تعامل نباشیم و بعد هم انتظار داشته باشیم همه مشکلاتمان حل شود. این مثل سوار کردن فیل در پراید است!

اولا ما نگفتیم همه چیز گل و بلبل است! داستان نبافید! اتفاقا گفته ایم که راه حل ، در اصلاح داخل است ... اما اصلاح داخل یعنی این که وزیران 1000 میلیاردی جواب پس بدهند... و دنبالۀ چپاولگر آنها جواب پس بدهند، پس به فریب‌های لفظی مثل «تعامل با دنیا» تمسک می‌کنند.

جریان‌های سیاسی مورد نظر شما با هجونامه‌ای مثل «تعامل منطقی با جهان» مشغول فریب دادن مردم هستند. آخر کدام منطق؟ این شعارهای تکراری که در گوش مردم خواندید و حاصل آن «برجام» شد، چگونه دوباره تکرار می‌کنید؟

منطق قماری که شما پیش پیش هسته‌ای را در طبق گذاشتید و منتظر نتیجه ماندید و نتیجه شد «ترامپ!» و اگر او نبود با «اوباما» هم نتیجه «تقریبا هیچ» بود به اذعان مسئولین دولتی، چه منطقی است؟

قبلا گفتم، شما جز قماربازهائی باخته نیستید که اکنون فقط رجزخوانی تان باقی مانده.

مسلّم است ما تعامل منطقی را می‌پذیریم، برجام هم اگر همانطوری پیش می‌رفت که روی کاغذ نوشته‌شد، قابل قبول بود... اما رفتار شما متاسفانه بر اساس اوهام و بیرون از رفتار شناخته شدۀ جنگل‌مآبانۀ دنیاست و این موجب رخوت و پس‌ماندگی رفتار برآمده از ایران می‌شود. آنچه که برآمد، اصلا منطقی نیست و نتیجۀ آن ضعف ایران و گرفتن امکان تعیین سرنوشت از آن است. با صدام حسین همین کار را به اسم تعامل کردند، با قذافی لیبی هم همین کار را کردند. و در پردۀ تعامل و رابطه آن را به ضعیف ترین وجه ممکن کشاندند و سپس بدان حمله کردند. حالا هم سخن از موشک‌های ایران می‌زنند و این کاملا بی‌حیائی است که ما «دفاع» خود را هم در طبق بگذاریم و آمادۀ تهاجم بشویم. غرب از ایران 1979 کینه دارد، و ماندن ایران در این وضعیت اصلا قابل تحمل نیست چه برسد به این که رابطه با آن، به رشد آن نیز منجر بشود. این را ابدا نفهمیدید و نخواهید فهمید. غرب خود را در «تقویت» ایران شریک نخواهد دید و هدف ما از رابطه چه چیز است جز «تقویت خودمان»؟ اگر فکر می‌کنید غرب بین «ناقد» و «صبح» فرق قائل است، گرفتار ساده‌اندیشی شده‌اید. برای غرب کافی است که افسار ایران را در دست بگیرد، چقدر «ناقد» و «صبح» بکشد یا از بین ببرد یا عواطف و احساساتشان را زیر پا ببیند اصلا مهم نیست!

شما وحشی گری غرب را در تاریخ نخواندید و در عراق و سوریۀ و خلق استراتژیک داعش ندیدید و در لیبی ندیدید ، و در کوبا ندیدید ... و در کرۀ شمالی ندیدید... و در سعودی و مصر ندیدید! و نسبت به آن تجاهل کردید و غرب را عملا فرشتۀ نجات صلح و دوستی دانستید! و چه گنگی‌ و غفلتی بیشتر از این که کسی در سیاست سخن بگوید و این عامل آشکار را نادیده بگیرد.

منطق شما به محک گذاشته شده و در یک کلمۀ «برجام» خلاصه شده است. شما سالها به دروغ گفتید که جریان مقابل شما «منطق و تعامل» نمی‌شناسد و هنگامی که امکان «تعامل و منطق» مورد نظر شما مهیا شد، این نتیجه «برجام» از فعل و انفعال منطقی نمایان شد که به مردم معرفی می کردید. گویا در هپروت زندگی می کنید و منطق دنیا و استعمارگری استعمارگران را نمی دانید!

پایۀ رفتارهای جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی، برای رفع این تجاوزگری است. بدیهی است که تعاملی که در آن تجاوز و تحمیل عقب‌ماندگی به این ملت نباشد، مورد پذیرش است. اما «کارچاق کنی» شما برای تحمیل این تجاوزها و زورگوئی‌ها، برعکس نام «تعامل» می‌گیرد و این چیزی جز فریب نیست.

[ناقد]

در اصل توسط صبح نوشته شده است

فارغ از درستی یا غلطی این گزاره‌ها لحن «کارچاق کنی» شما خیلی جالب توجه است. گویا کسی پولی گرفته تا ناامیدی‌ها را بیافزاید و تنها راه نجات را آمریکا بداند.
صحنه، صحنۀ نبرد است، ما هم قول پیروزی نداده‌ایم. اما مسلّم است اگر بخواهیم ایران بمانیم این تنها راه است و راه پیشنهادی شما راهی است که پیموده شده و جواب نداده است راه شما آلزایمری دویست سیصد ساله است.
بهرحال این انقلاب و تداومش البته مربوط به گروهی نیست که در کلمۀ اول خداوندی آمریکا را پذیرفته و بدون تردید دانسته‌اند. بله، تئوری جیره خواری، بالاخره جیره را می‌رساند اما فلسفۀ این نزاع اصولا این است که قرار نبوده ما جیره خوار و وابسته باشیم. اگر پیش فرض دست دوم بودن ما و وابسته بودن ما و جیره خوار بودن ماست، البته که افکار شما پاسخگوست!
این نزاع، نزاع بقای تمدّن ایران و ملت ایران و دین‌اسلام برای جلوگیری از نظام نوین جهانی آمریکائی و صهیونیستی است و نمونۀ هدف هم بر خلاف علاقۀ شما چین و روسیه هستند که اصولا در منظومۀ فکری شما نمی‌گنجد که ممکن است یک کشور بر خلاف جریان سلطه حرکت کند.

دوست عزیز، لازم نیست کسی کارچاق کنی کرده و ناامیدی تزریق کند. بعید می دانم کاخ نشین باشید، لذا اگر نگاهی منصفانه به اوضاع بیندازید همه چیز دستتان می آید. ضمنا اگر ایجاد یاس بد است، ماستمالی و ماله کشی هم رفتار خوبی نیست.

فرمودید قول پیروزی نداده اید. یعنی شما هم ناامید هستید؟ اگر اطمینانی به پیروزی ندارید پس برای چه سرمایه های کشور را بر باد می دهید؟ راه شما مقاومت تا سر حد مرگ است که الگوی بارزش کره شمالی است و عاقبتش را داریم می بینیم.
تغییر الگو به چین و روسیه هم ظاهرا صیغه جدیدی است که پس از نرمش کره شمالی باب کرده اید، وگرنه استاد حسین شما تا همین دیروز در کیهان جار و طعنه می زد چرا از کیم جونگ الگو نمی گیرید!!!
البته بلندپروازی هم حدی دارد. اگر فکر می کنید ایران در حد چین و روسیه است و یا می تواند به این زودی به آن ها برسد اشکال ندارد، این توهم را هم به توهمات قبلی تان اضافه کنید و حالش را ببرید....
در شرایط فعلی ما در حد دست دومی و پیاده نظام این دو قدرت شرقی (بویژه روسیه) هستیم و رگ غیرت شما هم همچنان خواب است! ظاهرا یادتان رفته است همین چین و روسیه که ناچار به هم پیمانی راهبردی با آن ها شده ایم در پرونده هسته ای چطور از پشت به ما خنجر زدند!

[ناقد]

همین الگوهای شما (چین و روسیه) به رغم رقابت سیاسی، با آمریکا مراودات اقتصادی و تجاری کلان و گسترده دارند. اگر قرار است الگو بگیریم پس چرا هنوز مذاکره و مراوده با شیطان بزرگ تابو و حرام است؟ واقعا چرا مذاکره و ارتباط با آمریکای غیرقابل اعتماد برای چین و روسیه مجاز است و برای ما ممنوع؟ واقعا چرا ترامپ و پوتین با هم رفیقند؟

آیا فکر نمی کنید حرکت بر خلاف جریان سلطه را اشتباهی متوجه شده اید؟
وقتی من از "تعامل" حرف می زنم و شما فورا دچار آلرژی می شوید و آن را به هزار معنایی که دوست دارید تعبیر می کنید یعنی همین. الگوهای شما خیلی وقت است فهمیده اند تعامل حتی با شیطان بزرگ و امپریالیسم چه معنایی دارد، تعاملی که نه تنها جایز است، بلکه لازم هست. اما ذهن زنگ زده و ایدئولوژیک شما هنوز این موضوع واضح را درک نکرده است!

والبته وضعیت بدی هم نیست، خصوصا برای آنانی که نقش پیاده نظامشان را ایفا کمی کنیم. ما و کره شمالی با بستن درها و پنجره ها و ایجاد جزیره ای منزوی، قرار است در این نبرد نیابتی و فرسایشی تا آخر مقاومت کنیم و به آمریکا فحش بدهیم و پرچمش را آتش بزنیم و البته فشار و تهدید و تحریمش را هم بجان بخریم، و اربابان شرقی با اربابان غربی در محافل خصوصی خود ویسکی نوش جان کنند و به ریش ما بخندند!

[Freedom1]

نظریه توطئه اصلا خوب نیست، معمولا افراد کم سواد و کم اطلاع پیرو نظریه توطئه هستن و مثلا فکر میکنن کار کار انگلیسی هاست!
اما علیرغم این واقعیت، تنها نظریه ای که میتونه رفتارهای به شدت غیرعادی (و تکرار شونده بدون توجه به خروجی) رو توجیه کنه، نظریه توطئه ست.

[صبح]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

دوست عزیز، لازم نیست کسی کارچاق کنی کرده و ناامیدی تزریق کند. بعید می دانم کاخ نشین باشید، لذا اگر نگاهی منصفانه به اوضاع بیندازید همه چیز دستتان می آید. ضمنا اگر ایجاد یاس بد است، ماستمالی و ماله کشی هم رفتار خوبی نیست.

فرمودید قول پیروزی نداده اید. یعنی شما هم ناامید هستید؟ اگر اطمینانی به پیروزی ندارید پس برای چه سرمایه های کشور را بر باد می دهید؟ راه شما مقاومت تا سر حد مرگ است که الگوی بارزش کره شمالی است و عاقبتش را داریم می بینیم.
تغییر الگو به چین و روسیه هم ظاهرا صیغه جدیدی است که پس از نرمش کره شمالی باب کرده اید، وگرنه استاد حسین شما تا همین دیروز در کیهان جار و طعنه می زد چرا از کیم جونگ الگو نمی گیرید!!!
البته بلندپروازی هم حدی دارد. اگر فکر می کنید ایران در حد چین و روسیه است و یا می تواند به این زودی به آن ها برسد اشکال ندارد، این توهم را هم به توهمات قبلی تان اضافه کنید و حالش را ببرید....
در شرایط فعلی ما در حد دست دومی و پیاده نظام این دو قدرت شرقی (بویژه روسیه) هستیم و رگ غیرت شما هم همچنان خواب است! ظاهرا یادتان رفته است همین چین و روسیه که ناچار به هم پیمانی راهبردی با آن ها شده ایم در پرونده هسته ای چطور از پشت به ما خنجر زدند!

نمی‌دانم چه اصراری به دور زدن و دور زدن دارید!

کرۀ شمالی نه نفت ایران را دارد، نه موقعیت ژئوپلتیک ایران را و نه توان ایران را و نه جمعیت ایران را. مقایسۀ شما تنها یک مقایسۀ سیاسی فارغ از مفاهیم عینی و علمی است. ایران می‌تواند با ثروت نفت و معادن خود درونزا باشد، کرۀ شمالی از لحاظ جغرافیائی و ژئوپلتیک کاملا محاصره شده و پرت از کانون‌های اقتصاد مصرفی دنیاست ایران اینگونه نیست و به خاک وسیع و آب های آزاد دسترسی دارد. همسایگان کرۀ شمالی، نیازی به تولیدهای -احتمالی- کرۀ شمالی ندارند، ما حتی می‌توانیم از کالاهای ابتدائی «شیر و ماست» خود را به همسایگان بفروشیم تا کالاهای صنعتی تر که نیاز همسایگان ویران ماست! و شرط فروش صرفا ارزان در آوردن است! اما این عرضه‌ای می‌خواهد که در دولت‌های کارگزارانی شکم‌باره موجود نیست! و اگر وفاق ملی بر روی دولتی با عرضه‌تر باشد، طبعا این قابل حصول است.

راه، مقاومت و سازندگی است نه مقاومت تا سرحدّ مرگ! که البته فرض بگیریم که اینچنین باشد، مستعمره شدن، چه فرقی با «مرگ» دارد؟ این تازه می‌شود همان راهی که شما پیشنهاد می‌دهید! منتها در مستعمره شدن، گروه اندکی سرخوش به حاکمیت دست‌نشانده خواهند بود که آن گروه طبعا از آن وضعیت خوشحال و راضی خواهد شد و اکنون هم همین گروه با پول و سرمایه‌گذاری مشغول فریب دادن مردم هستند.

آن چه که از «تعامل» می گوئید و دشمن فرضی دروغینی که 40 سال ساختید (جریان شما) و به خورد مردم دادید، و مردم را فریب دادید ... که «دشمن فرضی شما» یعنی «حزب‌اللهی‌ها» و «اصولگرایان» راضی به تعامل و گفتگو با دنیا نیستند، دیدید که رفتیم و نشستیم .... چند سال گفتگو کردیم که با این برجام در شرف موت بواسطۀ وابستگی به تصمیم و اقبال مردم آمریکا به ترامپ رسواتر شد، و نتیجۀ گفتگو هیچ چیز جز همان استعمار و سلطۀ بیشتر و از دست دادن منافع بیشتر نبود! جز جیرۀ اندکی که به دلخواه و به نسبت وزن‌کشی به ما نگاهی انداختند! و منّت بر سرمان نهادند! و شما بابت این نگاه معشوق خوشحالید! هسته‌ای را دادیم، هسته‌ای حالا واجب نبود! و بی‌خجالت دست روی موشک‌ها گذاشتند، و شما هم دنباله روی کردید! اما موشک‌ها واجب است! و مثل هسته‌ای «استحبابی» تلقی نمی‌شود! و مسلّم است که هیچ گروه و دولتی حق ندارد «امکان دفاع» از این ملت را بگیرد یا با برخورد شدیدی مواجه خواهد شد. امکان دفاع مساوی با امنیت کشور و در سطح آزادی و استقلال یک ملت است.

«تعامل» یعنی چیزی که دو طرف در آن سود می‌کنند!
شما برجام که کفۀ باخت متن مکتوب آن به سمت ماست، «تعامل» خواندید،
ولی همکاری با روسیه و «توسعۀ نفوذ» ما در سوریه را «دست دومی» تلقی کردید، در حالی که ما خود رفتیم و روسیه را به بازی آوردیم، چون منافعمان اینگونه اقتضا می کرد که همکاری کنیم.

این «تعصّب آمریکائی» حاکم بر افکار جریان های فکری نزدیک به شماست که همۀ راه ها را «ورشکسته» نشان می‌دهد! ولو اگر عقلائی باشند ولی شکست‌ها و باخت‌ها را به جای این که عبرت شود، با همان تعصّب، راه درست جلوه می‌دهد!


روشن است که نتیجه این بحث چیست! دو کلام!
- سازندگی در داخل و درونزائی و توسعۀ اقتصاد داخلی (به این مرگ نمی‌گویند )
- مبارزه با فساد و جمع کردن اختلاف طبقاتی و اشرافی گری

اگر ما بخواهیم ، می توانیم تحریم ها رو دور بزنیم... کاری که در جنگ برای اسلحه می‌کردیم، این بار با کالاهای تولیدخودمان بسیار ساده تر از این حرفهاست! ولی در ایران گروهی «از جنس ترامپ» و «از جنس نظام حاکم بر آمریکا» که منافع خود را در اشرافی گری و فساد می‌بینند، سرخوش به همین وضعیت موجودند و اجازۀ سالم کردن فضای اقتصادی را نمی‌دهند. پس در رسانه‌های خود به شما خواهند گفت که راهی جز امتیاز دادن به آمریکا نیست! خوب هم هست

[صبح]

در اصل توسط Freedom1 نوشته شده است

نظریه توطئه اصلا خوب نیست، معمولا افراد کم سواد و کم اطلاع پیرو نظریه توطئه هستن و مثلا فکر میکنن کار کار انگلیسی هاست!
اما علیرغم این واقعیت، تنها نظریه ای که میتونه رفتارهای به شدت غیرعادی (و تکرار شونده بدون توجه به خروجی) رو توجیه کنه، نظریه توطئه ست.

مضحک است که شما سر در برف کرده‌اید و همۀ وحشی‌گری‌های تاریخی و کنونی علیه ملت خود و ملل همسایه و ملل دنیا و از جمله تحریم‌های ظالمانه را نمی‌بینید و سخن از «توهم توطئه» می‌گوئید! این (رخوت و سستی) شما در فهم عینیّت‌های سیاسی دنیا، و نه «توهم توطئه» است. امثال همین (رخوت و سستی) ایرانی با سه برابر وسعت را به این روز امروزش کشاند! و الا ایران قدرتی دست اول بود! امثال شما همینطور ساده گرفتند که این شد! و حالا هم که گروهی از این ملت حرکت کرده‌اند تا خود را بیابند، بدهکار شما شده‌اند!

دست‌اندازی و تجاوز کشورهای اروپائی و آمریکا به منافع و منابع جهان، از جمله ایران، روشن تر از نور خورشید است. و اگر مثل یک میش، به سراغ گرگ بروید چیزی جز ایران مستعمرۀ تکه پاره نصیب شما نخواهد شد. میش تصور کردن این غارتگری و تجاوزگری غرب/شرق و بی‌حساب سراغ آن رفتن چیزی جز اضمحلال کشور شما نیست! همین «ان شاءالله گربه‌ست» های نوعی است که ما را ایران می‌کند چون ارزشی برای حریم خود قائل نیستیم! و در مقابل همان سخت‌گیری‌های انگلیسی و فرانسوی و یا چینی است که آنها را قدرتمند می‌کند! قدرت یعنی این‌که از همین حالا حریم خودت را ایمن کن و نه تنها خود برای آن ارزش قائل باش که دیگران را وادار به احترام آن کن! و کسی که حریمش همینطور به تاراج است، و مثلا شرم نمی‌کند از وقار خود که توان خود در خاک خود را زیر دوربین‌های خارجی می‌برد، در مرحلۀ دوم هم حاضر است موشک‌های‌دفاعی را به تاراج بدهد، در مراحل بعد جزء جزء پیش رفته و حتما به خانوادۀ خود نیز خواهد رسید که تهاجم برنامه‌ریزی شدۀ متکامل سیاسی/فرهنگی/دینی برای توخالی کردن ملت‌ها، جامعه‌ها و خانواده‌ها چیزی جز تلاش برای تسلط بر آنها نیست. آدم‌های بی‌خیال نسبت به حریم خود، نسبت به بی‌حرمتی به خودشان البته همواره «ان شاءالله گربه‌اند» و در آخرین مراحل جنایت علیه خودشان هم هنوز لفظ «توهم توطئه» بر زبان می‌آورند!

[Freedom1]

اشتباه برداشت کردین
عده ای پیرو نظریه توطئه هستن و میگن اصراری که شما بر سیاست هاتون دارین، به خاطر اینه که قدرتها اینطور میخوان و منافع قدرتها به این صورت تامین میشه و حتی منفعت اسرائیل در این ظاهر مبارزه با اسرائیل تامین میشه
منظورم این نبود که شما دچار توهم توطئه هستین

[صبح]

در اصل توسط Freedom1 نوشته شده است

اشتباه برداشت کردین
عده ای پیرو نظریه توطئه هستن و میگن اصراری که شما بر سیاست هاتون دارین، به خاطر اینه که قدرتها اینطور میخوان و منافع قدرتها به این صورت تامین میشه و حتی منفعت اسرائیل در این ظاهر مبارزه با اسرائیل تامین میشه
منظورم این نبود که شما دچار توهم توطئه هستین

در دنیای سیاست اگر از هر عملی، عکس العمل‌های‌آن را به دلخواه ببینیم، هر برداشت متعارضی ممکن است. این که دلمان بخواهد چه برداشتی کنیم، در این سوگیری بسیار مهم است. اگر کسی بتواند صحنۀ سیاست را بر اساس اصولی طبقه‌بندی و اولویت بندی و وزن کشی کند، و قادر باشد که تمام عوامل را در طول زمان در تحلیل خود دخیل کند، بدون آن‌که دلخواه خود را دخالت دهد، او تحلیل درست‌تری خواهد داشت.

بله، آمریکا که عراق را اشغال کرد، و 5 سال بعد، ایران حاکم منافع عراق شد و از 2000 میلیارد دلار سرمایه گذاری آمریکا در عراق سود هنگفتی برد، خیل عرب محور سعودی، تمام شبکه‌های اجتماعی را پر کردند که ایران و آمریکا دو روی یک سکه اند و آمریکا و اسرائیل ایران را برای شکست دادن مسلمانان و عرب باد می کنند و عراق را گرفتند و تحویل ایران دادند! یک جوان ساده لوح اینترنتی در دنیای عرب، این تحلیل را قطعا درست می‌دانست، آمریکا عراق را گرفته بود، و به ایران داده بود! این یک صحنۀ عینی بود! می‌توانست روی آن قسم بخورد که این اتفاق افتاده.

خیلی طول نکشید که شاهزادۀ سعودی علنا به دنبال اسرائیل و آمریکا دوید و معلوم تر شد که چه کسی دنبال منافع نتانیاهو و ترامپ است! حالا همان جوان سعودی در شبکه‌های اجتماعی مشغول توجیه مذهبی رابطه با یهود است! که بله ... پیامبر هم با یهود رابطۀ صلح آمیز داشت! این همان جوانی است که حاضر بود برای رابطۀ ایران و اسرائیل برای تصاحب عراق خود را منفجر کند!

آن روز دلش می‌خواست یک سکانس از سیاست را ببیند، و امروز دلش می‌خواهد این سکانس ببیند و دوباره ببیند و دوباره ببیند! بدون این که علاقه‌ای به قبل و بعد ماجرا داشته باشد! این «دلبخواهی» شدن آفت تفکر سیاسی است. و شما هم اگر دلتان بخواهد هر پلان و سکانس مجزائی را در سیاست برش بدهید و به تکرار آن بپردازید، مختار هستید! اما قطعا پیروز میدان کسی است که زمان و مکان سیاست را آن طور که هست می‌بیند.

برای عوام، چنین تحلیل‌های دم دستی و خلاصه‌ای ... البته لذت‌بخش و کافی است.

سیاست پویش همۀ این تحلیل ها و جمع بندی آنهاست. کاری که از حوصلۀ یک تریپ تاکسی سواری خارج است و نیاز به تمرکز فعال و مداوم دارد. و البته هیچ تحلیلگر عاقلی هم ادعا نمی‌کند که او الآن قطعا درست می‌گوید بلکه همواره منتظر داده‌های جدید است.

[ناقد]

در اصل توسط صبح نوشته شده است

روشن است که نتیجه این بحث چیست! دو کلام!
- سازندگی در داخل و درونزائی و توسعۀ اقتصاد داخلی (به این مرگ نمی‌گویند )
- مبارزه با فساد و جمع کردن اختلاف طبقاتی و اشرافی گری

نسخه های جذاب، اما غیرعلمی!
سازندگی و درونزایی و توسعه اقتصادی قواعد و فرمول خاص خودش را دارد. هیچ کشوری با بستن درها و در حال انزوا و ستیز با دنیا پیشرفت نکرده است، به ویژه در عصر حاضر که همه چیز زنجیروار به هم ربط دارد و اقتصاد و فن آوری و بازارها جهانی شده و همه مشغول تعامل و رقابت با یکدیگر هستند.
نسخه ای که شما می پیچید نمونه بارزش همان خودروهای داخلی است که با نوعی انحصار مافیایی و با کیفیت پایین و قیمت بالا و فقدان ایمنی و مصرف بالای سوخت و آلودگی محیط زیست در پاچه مردم می کنید! اگر شما به این می گویید درونزایی و توسعه، من دیگر حرفی ندارم!

و اما داستان تلخ مبارزه با فساد و اشرافیگری هم شعاری است که هر سال بیش از گذشته نخ نماتر می شود. نه جدیتی و نه نظارتی و نه شفافیتی و نه رسانه آزادی که بی محابا بتواند حتی حضرات و برادران را نقد کند! بر فرض هم كه اراده مبارزه با فساد وجود داشته باشد به همان دليل انحصارگرایی که گفته شد فساد هیچ گاه از بین نمی رود و بلکه مدام بازتولید می شود!
خیلی جالب است که شما (احتمالا از سرجهل و نه منافع خاص) نسخه فسادآفرین "دور زدن ها" را هم تجویز می کنید! آیا از ظهور اختاپوس هایی مثل بابک زنجانی درس نگرفته اید؟

[صبح]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

نسخه های جذاب، اما غیرعلمی!
سازندگی و درونزایی و توسعه اقتصادی قواعد و فرمول خاص خودش را دارد. هیچ کشوری با بستن درها و در حال انزوا و ستیز با دنیا پیشرفت نکرده است، به ویژه در عصر حاضر که همه چیز زنجیروار به هم ربط دارد و اقتصاد و فن آوری و بازارها جهانی شده و همه مشغول تعامل و رقابت با یکدیگر هستند.
نسخه ای که شما می پیچید نمونه بارزش همان خودروهای داخلی است که با نوعی انحصار مافیایی و با کیفیت پایین و قیمت بالا و فقدان ایمنی و مصرف بالای سوخت و آلودگی محیط زیست در پاچه مردم می کنید! اگر شما به این می گویید درونزایی و توسعه، من دیگر حرفی ندارم!

و اما داستان تلخ مبارزه با فساد و اشرافیگری هم شعاری است که هر سال بیش از گذشته نخ نماتر می شود. نه جدیتی و نه نظارتی و نه شفافیتی و نه رسانه آزادی که بی محابا بتواند حتی حضرات و برادران را نقد کند! بر فرض هم كه اراده مبارزه با فساد وجود داشته باشد به همان دليل انحصارگرایی که گفته شد فساد هیچ گاه از بین نمی رود و بلکه مدام بازتولید می شود!
خیلی جالب است که شما (احتمالا از سرجهل و نه منافع خاص) نسخه فسادآفرین "دور زدن ها" را هم تجویز می کنید! آیا از ظهور اختاپوس هایی مثل بابک زنجانی درس نگرفته اید؟

ما نگفتیم درها را ببندیم! درها را به روی ما بسته اند! تا امتیاز بدهیم! شما دروغ‌های عمیقی را تکرار می‌کنید! آیا ما آمریکا را تحریم کرده‌ایم، یا آمریکا ما را تحریم کرده است؟ چه کسی درها را بسته است؟

وقتی مبنای باصطلاح (علم) شما، بر این داده‌های دروغین و غلط و 180 درجه خلاف واقعیت بناست چگونه ادعا می‌کنید اینها بر اساس مشاهده است؟

این که ما درها را بسته‌ایم، یک دروغ بسیار بزرگ است! که اتفاقا توسط جریان‌های آمریکائی داخل ایران ساخته شده و توسط افراد ساده لوح تکرار می‌شود.

حقیقت آن است که ما کشور خود را خواستیم، اقتصاد و دارائی‌اش را، آینده و تصمیم و فرهنگش را، و آمریکا این محاصره را صورت داده است و درها را به روی ما بسته است.

علت این برخورد شدید این است که ما در خاورمیانۀ پر از ثروت نفت هستیم، علت مشابه و شاید بزرگتر از آن این است که اسرائیل باید قدرت مطلق و مسلط بر منطقه باشد، و بر اساس اسطوره‌های دینی خود، این منطقه را ملک خود می‌داند و با نفوذ وسیع خود در آمریکا، منافع خود را در خاورمیانه تنظیم می‌کند و ایران جزوی از این صورت مساله است و نباید «شاخ» و قدرت مستقلی از خواسته‌های اسرائیل در این منطقه وجود داشته باشد.

این که ما در سال 1357 گفتیم ما هم جزو آدم حسابیم خلاف سیاست‌ها و منافع آمریکا و اسرائیل است. پس ستیزه جوئی و منبع و مبدأ آن ایران نیست. ایران فقط حقوق بدیهی خود را جستجو کرده است.

شما و تحلیل‌های مشعشع‌تان که نتیجه‌ای جز ارتجاع به دورۀ استعمار ندارد، طبعا «تمام حق» را به «زورمند متجاوز» می‌دهید و این که ما حرکتی برای منافع خودمان کردیم را «جرم بزرگ» تلقی می‌کنید! و نام آن را بر خلاف حقیقت «بستن درها با دنیا» می‌گذارید. در حالی که اصولا در هیچ زمانی چنین نیّتی در انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی نبوده و در بدترین شرایط فشار اگر دری به سوی این مردم و این انقلاب باز شده است از آن استقبال کرده است و گذشته را فراموش کرده است.

مساله این است که شما منافذ جیره را «در» تلقی می‌کنید! و این در نمونۀ برجام واضح است. شما دست‌آموزشدن را تعامل می‌نامید و با این الفاظ سر این ملت کلاه بزرگی می‌گذارید. برجام هم عبرت نمی‌شود! یک واحد بگیریم، صد واحد بدهیم! اسم این می‌شود پیشرفت. اوج این ایدۀ پیشرفت اکنون شاهزادۀ سعودی است که پول‌های فروش نفت خود را نزد ترامپ می‌برد و ترامپ به‌ظاهر دیوانه، مثل گاو او را می‌دوشد و به او می‌خندد! این همان «تعامل» است و برجام هم در متن خود جز این نشد! بلکه بدتر از این صحنه است.

در علمی که شما آن را آموخته‌اید، گوئی مفاهیم انسانی آموزش داده نشده است. استقلال و عزت و کرامت این مردم، جزوی از آموزشهای علمی شما نیست! پس مقاومت آن‌ها و رفتارهای آن‌ها «غیر علمی» است. حال این گناه شماست که چیزی را نیاموخته‌اید، یا این مردم که حقوق بشری خود را شناخته و جستجو می‌کنند؟ چیزی که چیده شده تا آزادی مردم و شرافت آن ها را بگیرد، نامش «علم» نیست! «جهل و نادانی» است.

روضه‌های «گولام وار» و «من می‌دونم ... ما موفق نمی‌شویم» البته با وجود افکار جریان‌های فکری نزدیک شما و کسانی که به آنها رای داد‌ه‌اید، کاملا واقع بینانه است! آن‌ها که شما به آنها رای داده‌اید پوچ و توخالی هستند و عرضۀ تغییر و پیش‌رفت ندارند و بخاطر همین تنها راه را بازگشت به گدائی و جیره‌خواری بیگانه تلقی می‌کنند! وضع‌شان و موقعیت‌شان خوب است، پس تغییر را لازم نمی‌دانند. فوت کوزه گری و تمام فکر آن‌ها این بود که برجامی امضا کنند تا 500 میلیارد دلار پول به ایران راه باز کنند و آن را مثل حاتم بخشی قاجار بین مردم توزیع کنند و نام این را «اقتصاد!» بگذارند و این همان طرز فکر شاهزادۀ ناچیز سعودی بیشتر نیست که اینجا در ایران هم توسط گروهی در جریان است. این که این برجام موفق نشد و از آن «آرزوی خام چند صد میلیارد دلاری» فقط چند میلیارد دلار به ایران رسید و این خیالات عملی نشد به کنار! این که در ازای این دریافت چگونه این کشور را به حراج بگذارند اصلا مهم نبود و نیست! و برای کشوری که بعد از نزدیک به 300 سال استعمار توانست افسار اسب راهوار خود را به دست بگیرد، چنین حاکمان ارتجاعی‌ای واقعا مایۀ تاسفند و ما با سر به دوران استعمار باز می‌گردیم!

آن‌ها به همین مقام و ثروت خود سرخوشند و سیستم آن‌ها غرق در فساد است، پس مبارزه با فساد ممکن نیست! و هیچ امیدی به رفع فساد و حاکم کردن چیزی غیر از سیستم فشل ما نداشته باشید، و نیازی به تغییر نیست! مشکل فقط این شعارهای زشت حقوق بشری این ملت است که مانع ورود پول است، این ها را حذف کنید، تا نه سیخ بسوزد و نه کباب!
در نظر آن‌ها تا همین 50 سال دیگر زیستن با همین وضع و حفظ وضعیت، مطلوب است و اشکالی در وضعیت فعلی ندیده و نخواهند دید. برای آن‌ها نه ایران مهم است و نه پاسخی که روز حساب به خدا می‌دهند! اگر لازم است هسته‌ای، فضائی، موشکی، صنعت و تولید داخل، فرهنگ، دین را به تاراج و حراج می‌برند تا به خیال خام خود فقط راه پول بر ایران باز شود و حتی توان مطالعۀ 100 سال تاریخ را ندارند که مشابهین آنها که با همین اوهام خام در صورت وحوش استعمارگر، مهر و محبت و آشتی دیدند و دنبال امکانات گشتند چگونه جنگ ها و قحطی و دیکتاتوری های خون ریز و طولانی را بر این ملت روا داشتند...
از خواندن و دانستن فقط شعار علم و دانش برای آنها باقی مانده است.


روشن است من بر روی بایدها صحبت می‌کنم! نه «نمی‌شود و نمی‌توانیم» ها!
من به روشنی بر روی چیزی بحث می‌کنم که «ممکن است نداشته باشیم» و «باید آن را تامین کنیم»، اگر این ملت برای مهیا کردن این نیاز حرکت کند، شاید روزی رونق اقتصادی ژاپن یا چین را داشته باشد! و الا این همان ملت خاورمیانه‌ای است که در تاریخ می‌توان آن را دید و این سی چهل سال هم فقط جرقه‌ای ناموفق برای پیشرفت بر اساس معیارهای عقلی و آینده نگرانه ارزیابی خواهد شد.

اگر ما دولت و حکومت «کار» و «شایسته سالاری» تامین نکنیم، پس از پیاده شدن ایده های شما و سلطۀ استعمار، این کار به مراتب سخت تر خواهد بود. بلکه مدل اقتصادی شما همین «نفت فروختن» و «تزریق کردن» است! فکر قاجاری دیروز ... و همان فکر سعودی امروز ... شاهی بالا بنشیند و پول توزیع کند و اقربا بیشتر و غریبان کمتر نصیب ببرند! شاه که پول کم آورد، اقربا را در یک هتل مجلل جمع کند، و آنها را بدوشد. استعمار آمریکا که پول در آورد، شاه را فرابخواند، و او را بدوشد! عقب افتاده ترین مدل اقتصادی که برای یک کشور نفتی تصور می شود. و البته این «تعامل» هست! اما چه تعاملی؟

شما وعدۀ ژاپن را به مردم می‌دهید در حالی که از همین حالا مدل فکری اقتصادی شما یک مدل «مصرفی نفتی» از نوع سعودی است و پس از این «گشایش و تعامل» چیزی از «کار» و «شایسته سالاری» و «شفافیت مالی» وجود ندارد. پس نتیجه همان مصر و سعودی خواهد بود! همان چیزی که شاه هم بود! بدبخت آن مردمی که فریب این الفاظ را بخورند!

من از شما و از مردمم دولت «کار» و «شایسته سالاری» و «شفافیت مالی» میخواهم تا خود را از چپاولگران خارجی و داخلی که همجنس هم هستند، نجات دهند و الا آن ها در بهترین شرایط اگر خدا رحم کند، کشوری در حد پاکستان، قرقیزستان و ازبکستان با شکاف‌های اجتماعی و اقتصادی فاجعه بار بیشتر نخواهند بود گروهی حاکم سرخوش با بدنۀ جمعیتی بیچاره و فقیر. هدف مشخص و عیان و واضح است، اما باید روی راه و روش تامین آن تلاش کرد و مردم فریب شعارهای تو خالی را نخورند و بدیهی است که طبق تاریخ و سیاست امروز معاصر، «تعامل با آمریکا» این وسط یک شعار پوچ است و شِمای برجام نیز ثابت کرد که از آمریکا برای ما دیگی داغ نخواهد شد و اروپا هم حتی اسیر سیاست های آمریکاست و باید دنبال جریان‌های مستقل‌تر در جهان گشت تا بالاخره این تجاوزگری و سلطۀ آمریکا بر منافع مردم دنیا قطع بشود.

[ناقد]

ماشالله در بیانیه خوانی و روضه خوانی ید طولایی دارید! همان کاری که تریبون های رسمی چهل سال است با صرف هزینه های گزاف به جد مشغول آن هستند و نتیجه اش شده است کشوری پاشیده و متزلزل و نسلی بیگانه و گسسته از آرمان ها و شعارهای دهه 60.
واقعا هیچکس نمی داند ته این شعارها که سرلوحه اش مبارزه با آمریکاست به کجا ختم می شود! من قبلا هم گفته ام نسخه رابطه با آمریکا معجزه نمی کند، خودمان باید بجنبیم تا مثل ژاپن و یا حتی کره جنوبی و مالزی شویم. اما شمایی که می گویید با آمریکا ستیز کنیم و همه سرمایه ها را در این راه خرج کرده و می کنید، آخرش به کجا می خواهید برسید؟ کدام کشور هر چند قوی در اثر ستیز پیشرفت کرده است؟ مثال کره شمالی را نمی زنم، اما آیا از ابرقدرتی به نام اتحاد شوروی سابق نمی خواهید درس بگیرید؟

قبلا هم گفتم اگر الگویتان چین و روسیه است، این دو کشور به رغم رقابت سیاسی، با کدخدا بالاترین سطح تعامل را دارند. اما جوابی نداشتید، چون هنوز در نسخه های ایدئولوژیک و پوسیده و ناکارآمد دست و پا می زنید. چین و روسیه، کمونیسم را به موزه فرستادند و از ایدئولوژی زدگی عبور کردند و واقع گرا شدند، لذا پیشرفت کردند. حتی کشورهایی در سطح پایینتر هم به این پیشرفت رسیده اند، لذا لازم نیست قدرت بزرگ باشید، فقط قدرت و شجاعت برای یک تصمیم تاریخی لازم است..... من ایران را خیلی قویتر و بزرگتر از این حرف ها می دانم. لذا بجای تبلیغ برای کالای بی رونق و منقضی مبارزه با شیطان بزرگ که جز مصرف داخلی برای عده ای قلیل ندارد، بیایید به قله های بالاتر فکر کنیم.

[صبح]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

ماشالله در بیانیه خوانی و روضه خوانی ید طولایی دارید! همان کاری که تریبون های رسمی چهل سال است با صرف هزینه های گزاف به جد مشغول آن هستند و نتیجه اش شده است کشوری پاشیده و متزلزل و نسلی بیگانه و گسسته از آرمان ها و شعارهای دهه 60.
واقعا هیچکس نمی داند ته این شعارها که سرلوحه اش مبارزه با آمریکاست به کجا ختم می شود! من قبلا هم گفته ام نسخه رابطه با آمریکا معجزه نمی کند، خودمان باید بجنبیم تا مثل ژاپن و یا حتی کره جنوبی و مالزی شویم. اما شمایی که می گویید با آمریکا ستیز کنیم و همه سرمایه ها را در این راه خرج کرده و می کنید، آخرش به کجا می خواهید برسید؟ کدام کشور هر چند قوی در اثر ستیز پیشرفت کرده است؟ مثال کره شمالی را نمی زنم، اما آیا از ابرقدرتی به نام اتحاد شوروی سابق نمی خواهید درس بگیرید؟

قبلا هم گفتم اگر الگویتان چین و روسیه است، این دو کشور به رغم رقابت سیاسی، با کدخدا بالاترین سطح تعامل را دارند. اما جوابی نداشتید، چون هنوز در نسخه های ایدئولوژیک و پوسیده و ناکارآمد دست و پا می زنید. چین و روسیه، کمونیسم را به موزه فرستادند و از ایدئولوژی زدگی عبور کردند و واقع گرا شدند، لذا پیشرفت کردند. حتی کشورهایی در سطح پایینتر هم به این پیشرفت رسیده اند، لذا لازم نیست قدرت بزرگ باشید، فقط قدرت و شجاعت برای یک تصمیم تاریخی لازم است..... من ایران را خیلی قویتر و بزرگتر از این حرف ها می دانم. لذا بجای تبلیغ برای کالای بی رونق و منقضی مبارزه با شیطان بزرگ که جز مصرف داخلی برای عده ای قلیل ندارد، بیایید به قله های بالاتر فکر کنیم.

اشکالی ندارد، کلیشه‌های خلاف واقع خود، که عقاید خود را بر آن بنا کرده‌اید تا ابد تکرار کنید و با آن خوش باشید!

اما کسی ابتداءا خواستار (ستیزه جوئی) با آمریکا نبوده، و شما این حقیقت کاملا عینی و درشت را که این آمریکاست که در کشورها از جمله ایران دخالت می کند و اگر ضعفی حس کند، بیشتر دخالت می کند را نادیده گرفته و ناجوانمردانه عامل نزاع را حرکت انقلاب اسلامی می خوانید.

آمریکا کشوری است که ایران را سی سال تحت استعمار خود داشت، و آخرین کسی بود که منافع خود را رأسا در ایران از دست داد. و بخاطر همین با حکومت مستقل ایران مبارزه می‌کند، آن را محاصره و تحریم می‌کند تا منافع خود را بازیابد. حکومت ایران هم در مقابل دنبال جواب دادن است، اما شما فقط جواب را می‌بینید.

حال اگر سوال شما این است که چرا اصلا ما از آمریکا مستقل باشیم؟ شما را به دویست-سی‌صد سال استعمار و اضمحلال تمدّن ایران مراجعه می‌دهم! استقلال خواهی ما اوج عقلانیّت و تجربه‌اندوزی ماست که متاسفانه چون امروز مردم در فضای قبل از انقلاب لامسه‌ای ندارند، و به آن‌ها گفته هم نشده، روی این بی‌اطلاعی و بی‌حسّی آنها حساب باز می‌شود.

کتاب را که بر عکس بگیری و بخوانی و حتی سعی نکنی تمام بخوانی، طبعا نتیجه ای بهتر از این قضاوت های مشعشع نخواهد داشت.

ما گفتیم آمریکای زورگو را رها کنیم، به داخل برسیم داخل را اصلاح کنیم، شما کلیشه آوردید و گفتید این آمریکاستیزی است!

آمریکای حاکم جهانی که از ما منافع اقتصادیمان و حتی فرهنگ و فکرمان را اگر بشود مثل سعودی می‌خواهد، عجیب است که چگونه برای شما قابل مراجعه است. مثل شاهزادۀ سعودی هم در کشور ما وجود دارند و کم نیستند. آمریکائی که تعامل جز در حالت بهره وری حداکثر و نامتعادل استعماری خود نمی‌پذیرد و هر چقدر ناتوان تر باشید هم زیاده‌خواه تر می‌شود. گویا رفتارهای استعماری، از علم و سواد و آگاهی ما «سانسور» شده باشد! و واقعا هم همینطور است! کسی از این مقوله و خرابی‌ها و باخت‌های حاصل از آن سخنی نمی‌گوید تا در این کشور استعمارزده فرصت‌های بازگشت استعمار فراهم باشد!

اصول و ایدئولوژی ما شرافت و کرامت ماست که اجازه ندهیم امثال شما به زبان فارسی این ملت را ملّتی ناچارا تابع و دست دو بخواهید که مجبور است اسیر فشار بیگانه باشد و راهی غیر از این ندارد، شرافت و کرامت چیزی که چین و روسیه، هرگز آن را از دست ندادند و اصلا بخاطر همین هم موفق به توسعه در مقابل «کدخدا» شدند! و در این جا هم شما غلط برداشت کرده‌اید. کسی که شرافت و کرامت خود را در طبق‌اخلاص گذاشت و تقدیم کرد عراق و لیبی بود که الگوی شما را پیگیری کرد. بهترین تعامل با غرب را صدام حسین کرد، هیچ چیز از تعامل کم نگذاشت، هر چه گفتند را گوش کرد، خاک عراق را جاسوسان آمریکا با نام بازرس شیمیایی به توبره کشیدند و جایی در عراق نماند که با آن تعامل! نکنند و چون دیدند عجب لقمۀ شیرینی است آن را بلعیدند! شیرینی شما و گروه و حزب و افکارتان مشابه همین خودشیرینی صدام حسین است. خودشیرینی شما که بارقه‌ای از آن در تکست برجام بعنوان یک تست ملّی بعد از 40 سال سرسختی وجود دارد، تفاوتی با خودشیرینی قذافی و گذاشتن تاسیسات هسته‌ای در آمریکا ندارد! در آخر کسی مدافع قذافی و ملت لیبی نماند! بلکه فقط منافع دیده شد! این اصول که منطق آن فقط در فشار اجتماعی اطراف شماست، عاری از صحت و صداقتند و روشن است که اصولا از طرف منافع آمریکا تزریق و پیگیری می‌شوند و شما فقط مجبورید بخاطر زیستن در کلاس اجتماعی خود آن ها را بی‌فکر و بی‌منطق تکرار کنید. و الا بررسی این نمونه های «تعامل» که کاری ندارد! فارغ از این، کسی که مخالف تعامل در کلاس قدرت با هر کجای دنیا که نیست! مساله این است که وقتی «فقیر» به مذاکره می‌روی باید «امتیاز فراوان بدهی» و معلوم است که این یعنی «افزایش فقر و وابستگی»! این مدل ورشکسته است و منجر به مستعمره شدن ما شده است و دویست سال آسیب وحشتناک به ملت ما زده است و ما را از یک ملت صاحب مناسبات دنیا به یک پادوی ثانوی تقلیل داده است و شما از مطالعه و بررسی این رفتار عاجزید و مثل طوطی فقط تکرارش می کنید.

شرافت و کرامت یک ملت که عامل آزادی و استقلال و حقوق پایۀ بشری آن است، عامل پدید آمدن درک یک ملت از خودش و عامل رشد و پیشرفت اوست، بالاتر از هر قانون دیگری است و قطعا هیچ کسی با هیچ روش و قانونی حق ندارد آن را از این ملت بگیرد!

تعامل کنونی چین و روسیه نیز حاصل قدرت و نفوذ گسترده است. همین کاری که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با جدیّت مشغول آن است و توسط جریان‌های فارسی زبان آمریکائی همواره تحت فشار و محکومیت است تا همیشه تنها راه این ملت، گدائی از آمریکا باقی بماند.

[ناقد]

ادامه بحث فایده ای ندارد. اما برای روشن شدن کسانی که احتمالا نوشته های ملال آور من و شما را می خوانند باید نکاتی را به شکل خلاصه و روشن بیان کنم:
توصیه های کلیشه ای و شعارهای ایدئولوژیک شما مثل مبارزه با استعمار و شیطان بزرگ و عزت و شرافت و کرامت و استقلال و... گویی در خلأ سرداده می شود. مشکل عموم مردم مشکلات حاد اقتصادی و فساد فراگیر و انسداد و سیاست های یک جانبه است که نسلی افسرده و ناامید را روی دست نسل قدیم گذاشته است!
خواست مردم حل مشکلات است و کاملا حق دارند که وقت می بینند نسخه شما برای حل مشکلات همان شعارهای تکراری دهه 60 است و پس از چهل سال وضع بهتر نشده که بدتر هم شده است، از شعارهای انقلابی رویگردان شوند. کمترین ذکاوت سیاسی کافی است تا پیام نتایج چند انتخابات گذشته و نیز اعتراضات دی ماه را دریافت کنیم.
لذا توصیه می کنم حداقل ادبیات خود را قدری تغییر دهید و به روز کنید تا همین اندک مخاطبی را هم که دارید از دست ندهید!!!!

[صبح]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

ادامه بحث فایده ای ندارد. اما برای روشن شدن کسانی که احتمالا نوشته های ملال آور من و شما را می خوانند باید نکاتی را به شکل خلاصه و روشن بیان کنم:
توصیه های کلیشه ای و شعارهای ایدئولوژیک شما مثل مبارزه با استعمار و شیطان بزرگ و عزت و شرافت و کرامت و استقلال و... گویی در خلأ سرداده می شود. مشکل عموم مردم مشکلات حاد اقتصادی و فساد فراگیر و انسداد و سیاست های یک جانبه است که نسلی افسرده و ناامید را روی دست نسل قدیم گذاشته است!
خواست مردم حل مشکلات است و کاملا حق دارند که وقت می بینند نسخه شما برای حل مشکلات همان شعارهای تکراری دهه 60 است و پس از چهل سال وضع بهتر نشده که بدتر هم شده است، از شعارهای انقلابی رویگردان شوند. کمترین ذکاوت سیاسی کافی است تا پیام نتایج چند انتخابات گذشته و نیز اعتراضات دی ماه را دریافت کنیم.
لذا توصیه می کنم حداقل ادبیات خود را قدری تغییر دهید و به روز کنید تا همین اندک مخاطبی را هم که دارید از دست ندهید!!!!

تصور می‌کنم این را هم قبلا گفته‌ام، که ادبیات بنده تعمّدی است، چون این واژه‌ها و مفاهیم در دیکته‌ای که از استعمار می‌آید غایب و حذف شده است تا شاکلۀ ذهنی مردم ما بر اساس منافع استعماری آنها شکل بگیرد! و به «ادبیاتی» که مورد نظر منافع آنها نیست اصلا فکر نکنیم و آن ادبیات بوم و فهم تمدّنی خود از قدرت و سیاست را (عجیب) تلقی کنیم و این شرط آن است که از خارج بر ما تعیین تکلیف و تعیین سرنوشت شود.

این در محیط پیرامون شما آموزش داده نمی‌شود که مردم آدمند، عزت دارند، کرامت دارند، با دیگر مردم دنیا برابرند. و اصلا این ادبیات نقطۀ برخورد تمدّن ایران با این نوع جریان‌های استعماری و سیاسی و تزریق آنهاست که به نام دانش و فرهیختگی به خورد مردم ایران داده می‌شود در حالی که این همان دانشی است که استعمار می‌خواهد ما بدان محدود باشیم و بیش از آن فکر نکنیم! پس من اصرار دارم واژۀ بومی - ایرانی و حقوق بشری و قرآنی «کرامت» تکرار شود یا مفهوم سانسور شدۀ «استعمار» از زبانم نیافتد، تا نظر شما و هم‌قطاران شما را به این جلب کنم که آموزش‌های شما فاقد چه چیزی است، و چه چیزی از آن حذف و سانسور شده است و وقتی هم به میان می‌آید علم و آموزش شما تاب ایستادن مقابل آن و پاسخگوئی به سوال‌های موجود در مورد آن را ندارد. در حالی که کرامت جزو نیازهای طبیعی ماست! تا رشد کنیم. یا اگر مفاهیمی مثل «استعمار» و «اشغالگری» را که در همین امروز و امسال و ده‌های اخیر در حال وقوعند را از ذهن حذف کنیم، چیزی از سیاست امروز دنیا نخواهیم فهمید.

همین که شما نگران «مخاطب» من ( و خود ) هستید، و سعی می‌کنید که من را هم مجاب کنید در چارچوب تعیین شده‌ای که به شما دیکته شده صحبت کنم، محدودیت‌های فکری شما را بیشتر نشان می‌دهد. این فقط «روشنفکری نسخۀ ایرانی» است که فهم خود را درگیر نیازهای مخاطب کند! این هم از آن چیزهائی است که فقط در ایران پیدا می‌شود! و الا روشنفکر اروپائی اتفاقا خط شکن است.

قبلا گفتم، و باز تکرار می‌کنم، آن چیزی « خلأ » تلقی می‌شود، نوشتن یادگاری روی دیوار استعمار است که اکنون نماد عریان آن «ترامپ» است! و باطن «اوباما» هم چندان فرقی با «ترامپ» نمی‌کند هر دو «بریدن» است، یکی با پنبه می‌برد، و یکی مثل داعش با ارعاب و فریاد! اما هر دو ترامپ و اوباما هدفی جز «بریدن» منافع ما را پیگیری نمی‌کنند.

در خارج از این قالب «فقیر و ضعیف و گدا» و «با فریاد خزانۀ خالی» به گفتگوی «توانمند» رفتن، هر گفتگوئی بر اساس منافع ما قابل مخالفت نیست. اما «تعامل» از جنس قمارهائی مثل متن برجام، البته سقوط بیشتر تمدن ایران را خبر می‌دهد. و مثل دورۀ استعمار هیچ چیز عاید ما نخواهد کرد که ما را بیشتر به محاق خواهد برد.

و مسلّم است که هدف از مقابله با دست اندازی بیگانه تامین منافع ملّتمان است. و در این میان هرگونه راهی از جمله «پیشنهاد برجام» را همانطور که می‌بینید رهبر جریان انقلاب اسلامی «محض اتمام حجت» هم که شده می‌پذیرد. اما وقاحت آن است که پس از این «عملیات ناکام» باز هم بایستیم و از «تعامل‌های آزموده» صحبت کنیم. و آزموده را دوباره بیازمائیم! قدم اول هسته‌ای و فضائی ، قدم دوم، موشکی و دفاعی! و این دیگر بیش از وطن‌فروشی نیست!

آن چه که آقای روحانی مکررا به زبان می‌راند البته مورد قبول ما هست.
( مذاکره با احترام و از موضع برابر! ) این خیلی زیبا و قشنگ است اما فقط کسی که استعمار را نشناخته و ادبیات خود را محدود به دیکتۀ استعمار می‌کند، و عوامل عینی را «نادیده» می‌گیرد می‌تواند بگوید من رفتم و با آمریکا مذاکره (با احترام و از موضع برابر) کردم چون آمریکا اصولا قد و قوارۀ تو را بر اساس قدرتت می‌بیند و کاری به احترام و برابری ندارد! و نتیجۀ اعتقاد به رسمیت (احترام و برابری) در سیاست آمریکا، فقط کلاه گذاشتن سر مردم و حال و آیندۀ کشورشان است. خلأ و آرایۀ تُهی، اینجاست! آیا «آمریکا»، «احترام و برابری» می‌فهمد؟ فرض که بفهمد، آیا عمل آمریکا «توافق و عهدنامه» فهمید؟ مثل آن بنده خدا که دمَر آب خورد، گفتند دَمَر آب نخور، عقلت زایل می‌‍شود، پرسید : عقل چیست؟! گفتند: "هیچی!"، چیزی که با آن مخالفت می‌شود «تعامل» نیست، چیزی که با سرمایه گذاری روی آن مخالفت می‌شود این «هیچی» و «تقریبا هیچ» است!

آن چه که برای این ملت می ماند کار است و تولید و توسعۀ همه جانبۀ منطقه ای!
و این جز با مبارزه با فساد و مبارزه با فامیل بازی ممکن نیست! اینگونه است که یک قدرت قابل برای سازندگی در این کشور به وجود می آید.
اما خوب جریانی در حاکمیت رخنه کرده که اصولا در همین بستر فساد و فامیل بازی زندگی می کند و چیزی غیر از این برای او خودکشی است. پس وطن می فروشد ، تا پول به دست آورد و بر منصب قدرت بماند ... در حالی که راه طبیعی به دست آوردن پول، تولید و کار است! این کشور پرجمعیت و پرنفت، پر از منابع، چگونه اینقدر در تولید ورشکسته و ناچیز است؟ چرا عرضۀ تولید ندارد؟ چه کسی خواسته اینطور زمین‌گیر باشد؟ چرا فرزندان ما حتی در تولید محصولات مجازی و فناوری اطلاعات که انتقال آن در حالی که انتقال و جعل مصدر آن (راحت ترین راه های دور زدن تحریم) است هیچ کاره اند و هیچ کس تا کنون به این فکر نیافتاده که کارزار دور زدن تحریم را به راه بیاندازد و همۀ امید به این کاسۀ گدائی برجام دوخته شده؟
جواب این است : چون دولت‌ها با شعارهای‌شان مردم را سر کار گذاشته‌اند و به جای رسیدگی به اقتصاد واقعی، دنبال حراج ارث پدری نفت و وارد کردن پول خام از خارج و توزیع آن میان مردم هستند. نه تبدیل کردن آن به مقاومت و تولید و اقتصاد عملیاتی.

کیست که نداند، ناسالم بودن بسیاری از ادارات و مسئولین کشورمان و فساد موجود در این میان، ده‌ها برابر حجم آسیب تحریم، برای مردم و معاش آنان مزاحمت و عقب ماندگی ایجاد می‌کند! پس چطور است که اول سراغ مشکلات بزرگتر برویم تا مشکلات کوچک‌تر هم به ترتیب حل بشود.
اگر روزی ما فساد نداشتیم و مردم از وضعیت ادارات، مجوزها، استخدام‌ها، حمایت‌ها و مدیریت اقتصادی راضی بودند، و هنوز وضع اقتصادمان این بود که الآن هست، سپس مشکل تحریم - مشکل کوچک تر - و گدائی کردن برای رفع آن قابل بررسی است.

[ناقد]

این که به مفاسد و بی کفایتی اداره کشور اعتراف می کنید، البته خوب است و گامی در جهات واقعگرایی و اصلاح، اما شاید نمی دانید که این امر عذر بدتر از گناه است! البته شما که استاد ماله کشی هستید تلاش می کنید همیشه قضیه را جناحی کنید، لذا هنوز هم از جنازه هاشمی دست بردار نیستید!

قطعا کسی که اختیارات و قدرت و نفوذ بیشتری دارد باید پاسخگویی بیشتری هم داشته باشد. مثل احمدی نژاد که چون هشت سال اختیارات فراوان داشت اکنون حق مطالبه گری ندارد. بنظر شما نهادهای منصوب که از نظارت و مالیات معاف هستند و حجم کلانی از فعالیت های اقتصادی دستشان است آیا مبتلا به فساد نیستند و نباید جواب بدهند؟ و یا کسی که اغلب گلوگاه ها از جمله اسکله ها را در اختیار دارد نباید پاسخگوی قاچاق باشد؟

به هر حال کوبیدن بر طبل ستیز با دشمن و استعمار و شیطان بزرگ برای لاپوشانی واقعیت ها یک شیوه قدیمی برای فرافکنی و تحریف افکار عمومی است! طبق معمول مردم محروم مامور به مقاومت و تحمل سختی ها و فشارها و تحریم ها هستند، کاخ نشینان وجیه المنظر هم مشغول غارتگری خود هستند و با هر فحش به دشمن و دعوت مردم به مقاومت،خشتی از طلا بر کاخ بلند خود می نهند.... جالب است که در این گیرودار شعار مبارزه با فساد و اشرافیگری شما از زبان نمی افتد!
کسی که اندکی تاریخ خوانده باشد فریب این بازی های قدیمی را نمی خورد.....