از پیشتازان سازش و آشتی با غرب بشنوید... از طولانی‌ترین مذاکره با غرب و یهود!

[صبح]

توافق‌های صلح با تل‌آویو از کتب درسی فلسطین حذف شد تشکیلات خودگردان فلسطین در چاپ جدید کتاب‌های درسی، جزئیات پرداخته شده به توافق‌های صلح موجود با رژیم صهیونیستی را حذف و از «اسلو» نیز «به شکل منفی» یاد کرد.




به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، تشکیلات خودگردان فلسطین مستقر در رام الله (کرانه باختری) بندهای مربوط به توافق «اسلو» را از کتاب‌های درسی جدید فلسطینی‌ها حذف کرد.
خبرگزاری فلسطینی «صفا» به نقل از منابع صهیونیستی گزارش داد: تشکیلات خودگردان طی سه سال اخیر مواد تاریخی در کتاب‎های درسی را بروز کرده و هر توافق مسالمت‌آمیزی با اسرائیل یا مذاکرات قبل از امضای توافق اسلو را حذف کرده است.
در ادامه این گزارش آمده، در چاپ جدید کتاب‌های درسی هر آنچه مربوط به توافق «الخلیل» در سال ۱۹۹۷ نیز بوده، حذف شده است. بر اساس این توافق کنترل شهر الخلیل، میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی تقسیم شد.
روزنامه اسرائیلی «جروزالم پست» نیز با انتشار این خبر نوشت، «تشکیلات خودگردان فلسطین، ذکر همه توافق‌های صلح با اسرائیل را جز توافق اسلو از کتب درسی [امسال] حذف کرده و پیشتر جزئیات آن در کتب درسی بود و آنچه از توافق اسلو ذکر کرده، ذکری منفی است».
این روزنامه اسرائیلی همچنین نوشته که «بر خلاف نسخه‌های پیشین کتب درسی، از حضور یهودی‌ها در تاریخ اسرائیل [فلسطین اشغالی] هیچ سخنی نرفته جز محله یهودی در قدس».
طبق گزارش این روزنامه، پیشتر دانش‌آموزان مدارس کرانه باختری کتب درسی طبق شیوه درسی اردن را و دانش‌آموزان در غزه، کتب درسی مصری را می‌خواندند.
«بنی گانتز» رئیس ائتلاف «آبی سفید» در واکنش به این موضوع اعلام کرد، این موضوع به فرصت‌ها برای تحقق صلح و حصوال آینده بهتر برای جوانان فلسطینی ضربه می‌زند.
پیمان اسلو با نام رسمی «بیانیه اعلام اصول اولویت‌های موقت دولت خودگردان (فلسطین)»، نخستین موافقتنامه رودروی دولت رژیم صهیونیستی و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) بود که در سال ۱۹۹۳ به امضای دو طرف رسید. پیمان اسلو تلاشی برای تعیین یک چارچوب مشخص بود که به سازش کامل فلسطین با رژیم صهیونیستی بینجامد.
مذاکراتی که منجر به امضای این پیمان شد به طور مخفیانه در اسلو پایتخت نروژ انجام شد و در ۲۰ اوت ۱۹۹۳ به پایان رسید و این پیمان به طور رسمی در ۱۳ سپتامبر ۹۳ در واشینگتن دی‌سی با حضور یاسر عرفات (رئیس پیشین تشکیلات خودگردان)، اسحاق رابین (نخست‌وزیر وقت رژیم اسرائیل) و بیل کلینتون (رئیس‌جمهور وقت آمریکا) به امضا رسید.
انتهای پیام/ص

[عبدالعلی69]

لعنهم الله خذلهم الله

[Freedom1]

رابین به خاطر همین رویکرد صلح طلبانه و پذیرش موجودیت کشور فلسطین، به دست افراطی های اسراییل ترور شد و امروز با وجود نتانیاهو و آدم هایی مثل اون هیچ چشم اندازی از تشکیل کشور فلسطینی نمیشه در نظر داشت خصوصا اگر گیجی مثل ترامپ هم ازشون حمایت کورکورانه بکنه.
با اینکه من طرفدار مداخله بیش از حد در این موضوع نیستم و فکر میکنم باید بار اون رو بر دوش اعراب هم گذاشت اما نتانیاهو با تصور اینکه شرایط برای جفتک انداختن مناسبه دو اشتباه بزرگ درباره ایران کرد تو این چند سال. یکی تشویق ترامپ به خروج از برجام به امید اجبار حکومت ایران به تغییر سیاست خودش، و دوم بازی با دم ایران در منطقه، هر دوی این کارها نشونه حماقت نتانیاهو بوده که شناخت و درک درستی از جهان پیرامون خودش نداره. زمان طوری پیش می‌ره که نتانیاهو و دار و دسته ش تاوان این کارها رو میدن.
گذشته از این، من موافق سرزنش فلسطینی ها برای توافق صلح در گذشته نیستم، در اون دوران اونها به این نتیجه رسیده بودن که این راهیه برای تشکیل کشور فلسطین و در اسراییل هم افرادی در قدرت بودن که رویکرد اونها آشتی جویانه بوده، بنابراین فلسطینی ها فکر میکردن بعد از سالها جنگ بالاخره میتونن به آرزوی خودشون برسن و باید قبول کرد اونها هم کسی رو نداشتن و از عربها بخاری بلند نمیشد که البته امروز هم نمیشه.

[ناقد]

در اصل توسط Freedom1 نوشته شده است

رابین به خاطر همین رویکرد صلح طلبانه و پذیرش موجودیت کشور فلسطین، به دست افراطی های اسراییل ترور شد و امروز با وجود نتانیاهو و آدم هایی مثل اون هیچ چشم اندازی از تشکیل کشور فلسطینی نمیشه در نظر داشت خصوصا اگر گیجی مثل ترامپ هم ازشون حمایت کورکورانه بکنه.
با اینکه من طرفدار مداخله بیش از حد در این موضوع نیستم و فکر میکنم باید بار اون رو بر دوش اعراب هم گذاشت اما نتانیاهو با تصور اینکه شرایط برای جفتک انداختن مناسبه دو اشتباه بزرگ درباره ایران کرد تو این چند سال. یکی تشویق ترامپ به خروج از برجام به امید اجبار حکومت ایران به تغییر سیاست خودش، و دوم بازی با دم ایران در منطقه، هر دوی این کارها نشونه حماقت نتانیاهو بوده که شناخت و درک درستی از جهان پیرامون خودش نداره. زمان طوری پیش می‌ره که نتانیاهو و دار و دسته ش تاوان این کارها رو میدن.
گذشته از این، من موافق سرزنش فلسطینی ها برای توافق صلح در گذشته نیستم، در اون دوران اونها به این نتیجه رسیده بودن که این راهیه برای تشکیل کشور فلسطین و در اسراییل هم افرادی در قدرت بودن که رویکرد اونها آشتی جویانه بوده، بنابراین فلسطینی ها فکر میکردن بعد از سالها جنگ بالاخره میتونن به آرزوی خودشون برسن و باید قبول کرد اونها هم کسی رو نداشتن و از عربها بخاری بلند نمیشد که البته امروز هم نمیشه.

یک سوال مهم که البته قبلا هم مطرح شده اما جواب درست حسابی نگرفته اینه که تشویق ترامپ توسط نتانیاهو به پاره کردن برجام آیا کار درستی بوده یا غلط بوده؟ کلا خروج ترامپ از برجام کار خوبی بود یا بد بود؟

اگر درست بوده که دشمن برای اولین بار یک حرکت درست و به نفع ما انجام داده.
اگر هم غلط بوده وما مشغول تقلا برای حفظ برجامیم، چه کنیم با هجمه سنگین کیهانیان و دلواپسیان علیه برجام وهمسویی با گروه "بی" از ابتدا الی یومنا هذا؟

[Freedom1]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

یک سوال مهم که البته قبلا هم مطرح شده اما جواب درست حسابی نگرفته اینه که تشویق ترامپ توسط نتانیاهو به پاره کردن برجام آیا کار درستی بوده یا غلط بوده؟ کلا خروج ترامپ از برجام کار خوبی بود یا بد بود؟

اگر درست بوده که دشمن برای اولین بار یک حرکت درست و به نفع ما انجام داده.
اگر هم غلط بوده وما مشغول تقلا برای حفظ برجامیم، چه کنیم با هجمه سنگین کیهانیان و دلواپسیان علیه برجام وهمسویی با گروه "بی" از ابتدا الی یومنا هذا؟

من که کیهان پسند و اهل تعارف نیستم، برجام برای ما خوب بود و کاری که ترامپ کرد به ضرر ما بود. برجام آزمونی بود که اگر اون خل وضع به تحریک عده ای مثل نتانیاهو اون رو خراب نمی‌کرد غیر از نتایج مثبت اقتصادی می تونست زمینه ای باشه برای حل بقیه مشکلات. اما ما دیگه از این مرحله گذشتیم و الان باید دید چه راهی جلوی پای ما هست.
من اطمینان دارم که با عقب نشینی کم یا حتی زیاد هم نمیشه ترامپ رو مجبور کرد به برجام یا مشابه اون برگرده، پس دو راه باقی میمونه، یکی صبوری و تحمل رشد اقتصادی منفی و تلاش برای خنثی کردن اثرات تحریم و حتی ساختن فرصت از این تحریم، تا این دوران بگذره و بعدش ببینیم چی میشه (نظر جناب صبح تقریبا همینه) و راه دوم که من طرفدار اون هستم، خروج از برجام و ان پی تی و تهدید جدی و ضربه زدن به آمریکا و متحدانش حتی تا مرحله جنگه، دست من بود بی تردید برای غرق کردن ناوگان آمریکا و همچنین موشک باران متحدان آمریکا برنامه ریزی میکردم، می دونم که میشه ضربه مهلکی به اینها وارد کرد و موافق نشستن و تحمل این وضعیت نیستم، اگر قراره ما زجر بکشیم باید اونها هم زجر بکشن و باید هر جور می تونیم تلافی کنیم. تنها با چنین تهدیدی و عملی کردن اون در حد نیاز می تونیم مجبورشون کنیم سیاست خودشون رو تغییر بدن.


https://www.asriran.com/fa/news/6941...%D8%A7%D8%B1-%

[ناقد]

در اصل توسط Freedom1 نوشته شده است

من که کیهان پسند و اهل تعارف نیستم، برجام برای ما خوب بود و کاری که ترامپ کرد به ضرر ما بود. برجام آزمونی بود که اگر اون خل وضع به تحریک عده ای مثل نتانیاهو اون رو خراب نمی‌کرد غیر از نتایج مثبت اقتصادی می تونست زمینه ای باشه برای حل بقیه مشکلات. اما ما دیگه از این مرحله گذشتیم و الان باید دید چه راهی جلوی پای ما هست.
من اطمینان دارم که با عقب نشینی کم یا حتی زیاد هم نمیشه ترامپ رو مجبور کرد به برجام یا مشابه اون برگرده، پس دو راه باقی میمونه، یکی صبوری و تحمل رشد اقتصادی منفی و تلاش برای خنثی کردن اثرات تحریم و حتی ساختن فرصت از این تحریم، تا این دوران بگذره و بعدش ببینیم چی میشه (نظر جناب صبح تقریبا همینه) و راه دوم که من طرفدار اون هستم، خروج از برجام و ان پی تی و تهدید جدی و ضربه زدن به آمریکا و متحدانش حتی تا مرحله جنگه، دست من بود بی تردید برای غرق کردن ناوگان آمریکا و همچنین موشک باران متحدان آمریکا برنامه ریزی میکردم، می دونم که میشه ضربه مهلکی به اینها وارد کرد و موافق نشستن و تحمل این وضعیت نیستم، اگر قراره ما زجر بکشیم باید اونها هم زجر بکشن و باید هر جور می تونیم تلافی کنیم. تنها با چنین تهدیدی و عملی کردن اون در حد نیاز می تونیم مجبورشون کنیم سیاست خودشون رو تغییر بدن.
https://www.asriran.com/fa/news/6941...%D8%A7%D8%B1-%

خروج از برجام و ان پی تی اصطلاحا یعنی زدن به سیم آخر.
حتی کیهان هم که زمانی به الگوی کره شمالی و خروج از معاهده ان پی تی دعوت می کرد، در شرایط فعلی احتیاط به خرج می دهد!
دلیلش هم این است که معادلات موجود به هیچ وجه به نفع ما نیست. اصلا نیازی به جنگ هم نیست، چون در جنگ طرف مقابل (آمریکا و متحدانش) هم ضرر می کنند.
خروج از توافقات و معاهدات کافی است یک اجماع جهانی علیه ما ایجاد شود، همان چیزی که امثال ترامپ و نتانیاهو و بن سلمان برایش له له می زنند!
اجماع هم یعنی بازگشت مجدد به فصل هفتم منشور سازمان ملل و سیل تحریم های جهانی، تحریم هایی که دیگر امریکا یک طرف قضیه نیست که بتوانیم محکومش کنیم و مرگ و نفرین نثارش کنیم، آن جا به عنوان یک کشور منزوی و خاک بر سر، با کل دنیا طرف هستیم، از اروپا گرفته و حتی متحدان شرقی (چین و روسیه)!
اگر چنین رویه ای خوب بود، یعنی شیوه احمدی نژادی درست بود و همه تلاش ها برای امضای برجام (و حفظ آن در شرایط فعلی) کشک بوده است!
ظاهرا بهترین گزینه همان سیاست صبر و انتظار است که شما هم اشاره کردید، یعنی مدیریت کجدار و مریز تحریم و فشارهای فعلی تا ببینیم خدا چه می خواهد....

[ناقد]

البته برخی منتقدان و مخالفان سیاست صبر و انتظار را نوعی انفعال و حالت سلبی و اصطلاحا آچمز شدن می دانند، زیرا دربرگیرنده هیچ طرح و راهکار ایجابی نیست. به عبارتی سرنوشت خود را به قضا و قدر و یا بهتر بگویم دشمن سپرده ایم.
حتی این که امید داشته باشیم ترامپ بار دیگر رای نیاورد، افق روشنی ندارد. چون معلوم نیست دموکرات ها به برجام برگردند (گفته می شود تصمیم کلان حاکمیت آمریکا بوده نه جمهوری خواهان)، و تازه اگر برگردند و بخواهند تحریم ها را لغو کنند نیاز به یک پروسه طولانی توام با بهانه جویی و باجگیری فراوان دارد.
به همین دلیل راهکار مخالفان رفتن به سمت مذاکره و معامله با ترامپ است، خصوصا آن که او یک تاجر است!
این همان نوشیدن جام زهر است، زهری که به تعبیر رهبر انقلاب "سم مهلک" است، لذا نظام حداقل تا پایان دور اول ترامپ، هرگز چنین تصمیمی نخواهد گرفت.

[Freedom1]

درباره اجماع، تحریم های فعلی که آمریکا به تنهایی برقرار کرده تقریبا فرقی با تحریم‌هایی که با اجماع برقرار می شدن نداره، چون کشورها کم و بیش مجبور به رعایت اون شدن حتی چین و شرکتهای چینی. پس دیگه ترس از اجماع چندان بجا نیست، اتفاقا با ترسوندن ما از اجماع و فصل هفتم ما رو مجبور میکنن که تو برجام به صورت یک طرفه بمونیم و این بازی بسیار بدیه. راهبردی که الان دنبال میکنن ادامه وضعیت فعلیه تا مرحله ای که به خاطر رشد اقتصادی منفی و مشکلات گسترده اقتصادی عملا فلج بشیم و همون منزوی شدن و چیزهایی که نگرانش هستیم اتفاق بیافتن. برای هر سال رشد اقتصادی منفی باید سالها تلاش کرد تا جبران بشه، اینها همه باعث آسیب دراز مدت میشه و موندن در این شرایط برای مدت طولانی نتیجه ای شاید بدتر از جنگ داره چون جنگ چیزیه که اونها هم ازش می‌ترسن اما از ادامه وضعیت فعلی نمی ترسن و آسیبی نمی بینن.
مذاکره و معامله با ترامپ وقتی پای عمل میرسه مشخص میشه که فایده ای نداره، ترامپ اینجوری دست بردار نیست چون دلیلی برای دست برداشتن نداره و ما باید براش دلیل بسازیم.

[ناقد]

به قول سیاسیون وقتی سیاست به بن بست می رسه جنگ شروع می شه. وقتی هم جنگ غیر قابل تحمل می شه، مذاکرات سیاسی شروع می شه!
در هر حال جنگ یک مساله بسیار مهم و سرنوشت ساز است که پیش از آن باید به سوالات متعددی پاسخ داده شود. خصوصا اگر جنگ درست حسابی و تمام عیار باشد، وگرنه ترقه بازی و جنگ نفت کش ها و یا حتی جنگ های نیابتی نوعی بازی بیش نیست!
از جمله سوالات اینه که اگر قرار باشه بجنگیم تا کجا؟ آیا محاسبه هزینه ها را کرده ایم؟ آیا قادر به مدیریت جنگ طبق اهداف خود هستیم؟ یا این که سرنوشت جنگ را دشمن یا عوامل دیگر تعیین می کند؟ اگر تحملمون تموم شد چطور؟ آیا نباید مذاکره کنیم و جام زهر بنوشیم؟ پس چرا الان نکنیم و ننوشیم؟
ضمنا جنگ مرد جنگ می خواهد. این حضراتی که ما می بینیم و تا خرخره غرق دنیا و فساد شده اند حتی تحمل یک روز جنگ را هم ندارند و همون روز اول فلنگ را می بنند می روند خدمت آقازاده ها آن طرف آب!
از طرفی، جنگ جزء مسایل مهمی است که در حوزه اختیارات رهبری است. تااین جای کار سیاست و تصمیم ایشون نه جنگ نه مذاکره است.
یک راه هم مراجعه به آرای عمومی طبق اصل 59 است که من پیشاپیش معتقدم 99 درصد به جنگ پاسخ منفی می دهند....

[Freedom1]

معنای پیام آمادگی برای جنگ اینه که طرف(های) مقابل بدونن چه هزینه ای میدن و برآورد کنن که این هزینه رو میتونن بپذیرن یا نه. باید این هزینه به اندازه ای سنگین باشه که توان تحمل اون رو نداشته باشن و این باعث بشه که عقب نشینی کنن، مثلا چرا سر قضیه کریمه یا مشابه اون به روسیه حمله نمیکنن؟ چون نمیتونن عواقب جنگ با روسیه رو تحمل کنن، بله روسیه سلاح هسته ای داره و ما نداریم، شاید بهترین کار این بود که ما هم بسازیم، اما بدون اون هم میشه هزینه سنگین به طرف مقابل وارد کرد.
الان طرفهای مقابل میدونن که این هزینه سنگینه ولی درباره جدیت ما برای چنین کاری مثل شما فکر میکنن که جدی نیستیم، که من میگم باید جدیت خودمون رو نشون بدیم و پای اون هم بایستیم، چون راه دیگه ای نداریم. جام زهری که شما ازش صحبت می کنین در حد تعطیلی فلان صنعت و فناوری نیست و در این شرایط هم ترامپ تحریم ها رو بر نمی داره هرچند در ظاهر از گفتگو استقبال کنه.
اینجا رو ببینید

https://nationalinterest.org/blog/bu...rey-zone-89541

[ناقد]

آن چه گفتید همه اش تجربه شده و موجود است. به هر حال هر طرف ماجرا قطعا به محاسبه هزینه های خود می پردازد و البته دشمن به دلیل این که مثل ما تو فضاهای معنوی و ایمان و توکل و... نیست، اتفاقا بیشتر از ما چرتکه می اندازد.
وظیفه ما اما محاسبه هزینه های خودمان است که آیا تحمل جنگ را داریم یا نه که بنده نظرم این است که نداریم و دشمن هم این را خوب می داند.
حال این که تهدید کنیم و نشانش بدهیم که در جنگ جدی هستیم، چنین کاری در قالب عملیات روانی می گنجد. آن قدر هم تکرار شده که دیگر باورپذیر نیست.
قدرت بازدارندگی (موشکی، نیروهای نیابتی و...) هم تاثیرگذار است، لذا دشمن تا همین جای کار با محاسبه هزینه های جنگ در فکر جنگ نیست و لذا فرق زیادی با ماجرای روسیه و کریمه نداریم.
لذا ترامپ فقط از مذاکره حرف می زند و هیچ گونه تهدید نظامی نمی کند. او هم فقط مثل ما می گوید اگر ایران حمله کند پاسخ سختی خواهد دید! تحریم ها را هم که با خونسردی ادامه می دهد و بلکه افزایش می دهد!
خوب با این وضعیت به نظر شما چه کار اضافه ای باید انجام دهیم تا دشمن عقب نشینی کند؟
آیا جز شروع به جنگ و ضربه کاری به دشمن راهکار دیگری دارید؟

[Freedom1]

من هم دلبسته معنویات نیستم و منتظر کمک آسمانی و غیر آسمانی و اینها هم نیستم، چرتکه انداختم به اندازه اطلاعات خودم و به این نتایجی که گفتم رسیدم.
اتفاقا با سیاستهای حکومت چه داخلی و چه خارجی هم مشکل دارم و همیشه منتقد بودم و هستم هرچند این اواخر قصه عوض شده و تو موقعیتی نیستیم که فرصت برای چسبیدن یقه حکومت داشته باشیم و این مشکل رو هم آمریکایی ها و اسراییلی ها برای ما درست کردن.
یک توافق با حضور چند کشور انجام شده و آژانس بین المللی انرژی اتمی هم مرتب بازرسی می‌کرده و صلح آمیز بودن فعالیتهای ایران رو تایید میکرده، تا اینکه یه آدم مسئله دار تو آمریکا رییس جمهور میشه که میخواد همه ی اقدامات اوباما رو زیر سوال ببره و لابی اسراییلی- عربی هم اونو تحریک می‌کنه و طرف میاد مدعی میشه که برجام به درد نمیخوره و من جلوی ایران رو میگیرم که سلاح هسته ای نسازه؛ این احمقانه ترین ادعاست و اصل موضوع اینه که میخوان‌ ایران رو وادار کنن سیاستهای خارجی خودش رو به کلی تغییر بده و حد و حدودی که در نظر دارن بیش از اون چیزیه که برای حکومت قابل قبول باشه. درباره فعالیت موشکی هم مهمترین سلاحی که ایران داره همین موشکه و اون رو به هیچ شکلی نمیشه و نباید تعطیل کرد وگرنه هیچ تضمینی نیست که بعدش به سرنوشت عراق دچار نشیم.
من هیچ راهکار صلح آمیزی نمی بینم، دوراهی که اونها جلوی پای ما گذاشتن، هر دو راهش اشتباهه، یکی تسلیم محض و عقب نشینی از خیلی از حقوق طبیعی و منطقی خودمون و دوم تحمل تحریم و ادامه وضعیت فعلی که هرچه بگذره اقتصاد ایران ضعیف تر بشه و عملا منزوی و زمین گیر بشه یعنی فلج کردن کشور بدون جنگ و بدون هیچ هزینه ای.
مطمئن باشین با توجه به واسطه شدن ژاپن و فرانسه و بقیه کشورها اگر راه دیپلماتیکی که منطقی هم باشه وجود داشت تا الان بهش رسیده بودیم، موندن در اون دوراهی هم منطقی نیست، پس چه راهی باقی میمونه؟

[ناقد]

در اصل توسط Freedom1 نوشته شده است

من هم دلبسته معنویات نیستم و منتظر کمک آسمانی و غیر آسمانی و اینها هم نیستم، چرتکه انداختم به اندازه اطلاعات خودم و به این نتایجی که گفتم رسیدم.
اتفاقا با سیاستهای حکومت چه داخلی و چه خارجی هم مشکل دارم و همیشه منتقد بودم و هستم هرچند این اواخر قصه عوض شده و تو موقعیتی نیستیم که فرصت برای چسبیدن یقه حکومت داشته باشیم و این مشکل رو هم آمریکایی ها و اسراییلی ها برای ما درست کردن.
یک توافق با حضور چند کشور انجام شده و آژانس بین المللی انرژی اتمی هم مرتب بازرسی می‌کرده و صلح آمیز بودن فعالیتهای ایران رو تایید میکرده، تا اینکه یه آدم مسئله دار تو آمریکا رییس جمهور میشه که میخواد همه ی اقدامات اوباما رو زیر سوال ببره و لابی اسراییلی- عربی هم اونو تحریک می‌کنه و طرف میاد مدعی میشه که برجام به درد نمیخوره و من جلوی ایران رو میگیرم که سلاح هسته ای نسازه؛ این احمقانه ترین ادعاست و اصل موضوع اینه که میخوان‌ ایران رو وادار کنن سیاستهای خارجی خودش رو به کلی تغییر بده و حد و حدودی که در نظر دارن بیش از اون چیزیه که برای حکومت قابل قبول باشه. درباره فعالیت موشکی هم مهمترین سلاحی که ایران داره همین موشکه و اون رو به هیچ شکلی نمیشه و نباید تعطیل کرد وگرنه هیچ تضمینی نیست که بعدش به سرنوشت عراق دچار نشیم.
من هیچ راهکار صلح آمیزی نمی بینم، دوراهی که اونها جلوی پای ما گذاشتن، هر دو راهش اشتباهه، یکی تسلیم محض و عقب نشینی از خیلی از حقوق طبیعی و منطقی خودمون و دوم تحمل تحریم و ادامه وضعیت فعلی که هرچه بگذره اقتصاد ایران ضعیف تر بشه و عملا منزوی و زمین گیر بشه یعنی فلج کردن کشور بدون جنگ و بدون هیچ هزینه ای.
مطمئن باشین با توجه به واسطه شدن ژاپن و فرانسه و بقیه کشورها اگر راه دیپلماتیکی که منطقی هم باشه وجود داشت تا الان بهش رسیده بودیم، موندن در اون دوراهی هم منطقی نیست، پس چه راهی باقی میمونه؟

تکبیر....!!!!
من خدمت سربازی رفته و از شانس خوب یا بد آموزش های سختی هم دیده ام.
شما و سایر دوستان(به ویژه جناب صبح) هم اگر آماده اید بسم الله...!!!

[Freedom1]

من منتظر بودم راه جایگزین شما رو بشنوم، که ظاهراً پیدا نکردین یا اینکه شرمساری مانع از گفتن شده. من از مقامات نمیخوام‌ که جام زهر بنوشن و بابت همون برجام هم که اینجوری شد حس بدی دارم. اگر مذاکرات جواب بده هم فقط در سایه تهدید متقابل، ممکن میشه.
اونچه به انسانها در طول تاریخ تحمیل شده (از بلایای طبیعی تا جنگ) لزوما منتظر آمادگی انسانها نبوده و چه بسا در زمانی که آماده نبودن بهشون تحمیل شده.

[ناقد]

در اصل توسط Freedom1 نوشته شده است

من منتظر بودم راه جایگزین شما رو بشنوم، که ظاهراً پیدا نکردین یا اینکه شرمساری مانع از گفتن شده. من از مقامات نمیخوام‌ که جام زهر بنوشن و بابت همون برجام هم که اینجوری شد حس بدی دارم. اگر مذاکرات جواب بده هم فقط در سایه تهدید متقابل، ممکن میشه.
اونچه به انسانها در طول تاریخ تحمیل شده (از بلایای طبیعی تا جنگ) لزوما منتظر آمادگی انسانها نبوده و چه بسا در زمانی که آماده نبودن بهشون تحمیل شده.

امور تحمیلی فقط جنگ نیست،
بلا بدور، گاه مذاکره و سازش هم ممکن است تحمیل شود!