[صبح]

در اصل توسط ناقد نوشته شده است

من بر اساس تجارب گذشته (قطعنامه 598، مذاکرات هسته ای و...) عرض کردم؛
و البته در عالم سیاست نمی توان روی هیچ چیز قسم خورد؛
شاید هم پیش بینی شما درست باشد،
اما معلوم است که پیش بینی ها و تحلیل ها باید مبتنی بر دیتاهای متقن و نیز تجارب گذشته باشد....

هیچ چشم‌انداز برای بهبودی در پذیرش فشارهای آمریکا وجود ندارد.

حتی آمریکا تعهد هم بدهد که خدمتی صورت خواهد داد، قابل اعتماد نیست.
حتی اگر چیزی را اکنون برای ایران نقد کند، معلوم نیست در آینده به آن پایبند باشد


در قطعنامۀ 598 لااقل صلح و خاتمۀ جنگ و دردسرهایش بود
و در مذاکرات هسته‌ای "واجب نبودن اصرار بر انرژی هسته ای" باعث پذیرش شد.

این دو کاملا با امنیت و استقرار کشور ما متفاوت است. و امکان دفاع و برخورداری از ریشه‌های استحکام و نفوذ در منطقه چیزی قابل مذاکره نیست. مسئولین اگر نه حتی برای ملت و کشور، برای بقای خودشان و ریش و سیبیلشان هم که شده مقاومت خواهند کرد. چون اگر بپذیرند و تسلیم فشارهای بی‌حد و حصر غرب بشوند و روند را آغاز کنند، خوب می‌دانند که اولین قربانی قبل از کشور و ملت، خودشان هستند. همچنان که مرسی در مصر، یاسر عرفات و بقایایش، قذافی، صدام و غیره، در پس صلح و سازش با غرب قربانی شدند.


این آمریکای صهیونیستی است و بزک کردن آن و اعتماد به آن و حسن نیت به آن، سر فرو کردن در خاک است. چه بخواهید بپذیرید چه نه!